Ο ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤOY Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ - Απάντηση στον Ευάνθη Χατζηβασιλείου

του Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Πρόεδρου του Δ/Σ του ΕΠΟΚ

Στο φύλλο της 10 Μαρτίου 2020, ο καθηγητής κ. Ευάνθης Χα­τζη­­βασιλείου δημοσίευσε ένα κείμενο με τίτλο «Ο Αττίλας 2 και η στάση της Ελλάδας». Δυστυχώς, το κείμενο έχει τεράστιες ιστορικές ανακρίβειες οι οποίες κρύβουν εμφανή πολιτική σκοπιμότητα, προκειμένου να αθω­ώσουν όσους κυβερνούσαν την Ελλάδα τον Αύγουστο του 1974 κατά την δεύτερη εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. 

Συγκεκριμένα:

1) Ισχυρίζεται ο κ. καθηγητής ότι «…οι συσχετισμοί των στρα­τιω­­τικών δυνάμεων δεν επέτρεπαν στην Ελλάδα, μόνη της, μια στρα­τιωτική επιλογή» και ότι οι Τουρκία διέθετε «αριθμητική υπε­ροχή». Η αλήθεια είναι διαφορετική:

Την περίοδο 1967 - 1973 οι εξοπλισμοί των Ε.Δ. εξ εθνικών πό­­ρων, υπήρξαν οι μεγαλύ­τεροι που έγιναν μετά τον πόλεμο. Καί πέτυχαν: Διάθεσι του τεραστίου ποσού των 3.000.000.000 δολ­λαρίων για αγορά πολεμικού υλικού εντός 6ετίας (1968 - 1973), ενώ την προ­η­γούμενη 20ετία (1947 - 1967) δεν είχε διατεθή ούτε μία δραχμή. Υπερτετραπλασιασμό των δαπανών για την Εθνική Άμυνα γενικώτερα, οι οποίες έφθασαν τα 130.900.000.000 δρχ.

Απο­τέ­λεσμα υπή­ρξε: α) Η ανατροπή του συσχετισμού δυνά­μεων με την Τουρκία από 4 προς 10, σε 7 προς 10. β) Η επίτευξη ισορροπί­ας χερσαίων δυνάμεων. γ) Η ποιοτική αεροναυτική υπε­ρο­πλία της Ελλάδος. δ) Η αυτόνομη γεω­στρα­­τηγική κάλυψη του ενιαίου Ελλαδο­κυ­­πριακού χώρου.

2) Παραραδέχεται ο κ. Χατζηβασιλείου την «ποιοτική (αλλά όχι και ποσοτική) υπεροχή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού».

Μα η ποιοτική υπεροχή είναι που έχει σημασία: Τα 4 Υπο­βρύχια τύπου “209” που παραλήφθηκαν το 1972 εθεωρούντο τα πιο σύγχρονά του κόσμου. Οι 4 Πυραυλάκατοι τύπου «COM­BAT­TANTE ΙΙ» είχαν 4 τηλεκατευθυνόμενα βλήματα επι­φανείας - επιφανείας Exo­cet. Ήσαν ιδιαίτερα κατάλληλες για τις κλει­στές ελληνικές θά­λασσες και το νησιωτικό σύμπλεγμα του Αιγαίου. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν ούτε μία! Τα ανωτέρω πα­ρεί­χαν την απόλυτη κυρια­ρχία της Ελλάδος σε Αιγαίο και Κύ­προ…

3) Ισχυρίζεται ο κ. Χατζηβασιλείου ότι «τα νησιά του Ανατολι­κού Αιγαίου ήταν ανοχύρωτα και επομένως εύκολη λεία μιας του­ρκικής ενέργειας». Μάλλον έχει μπερδέψει τις εποχές. Μέχρι το 1967 πράγματι, οι νήσοι του Ανατολικού Αιγαίου ήσαν αποστρα­τι­κο­ποιημένες. Διέ­θεταν μόνο τμή­ματα Χωροφυ­λακής και Τ.Ε.Α. με εντε­λώς υπο­τυπώδη οπλισμό. Από τό 1968 όμως, άρχισαν εκτε­νή οχυρω­ματικά έργα και μυστικές αποστολές υλικού και στρα­τιωτικών τμημάτων. Ακό­μη καΙ τα ό­ρη των νήσων ανα­σκά­φθη­καν!

Από τό 1973 πλέον, όλες οι νήσοι του Ανατολικού Αιγαίου, διέ­θε­ταν Τακτικά Συγκρο­τη­ματα με άρματα, αντιαεροπορικά συ­στή­ματα Bofors, Πυροβολικό, αντιαρματικά μέσα και επάκτιες οχυ­ρώ­σεις με οπλισμένο σκυ­ρόδεμα.

4) Ισχυρίζεται ότι τα 36 αεροσκάφη F - 4E Phantom II που είχαν παραγγελθή τον Μάρτιο του 1972, ήσαν «καλά αεροσκάφη», αλλά δεν προλάβαιναν να βομβαρδίσουν την Κύπρο και να επι­στρέψουν.

Τον πληροφορούμε λοιπόν ότι είχαν τη δυνατότητα να βομβαρδίσουν επί 5 λεπτά την Κύπρο και να προσγειωθούν στην Κρήτη στις βάσεις τους. Διέθεταν 2 κινητήρες General Electric J-79 turbojet με after­burners, ώσι 17.900 λίβρες, μέγιστη ταχύτητα 2,370 km/h ἤ 2.2 Mach και μέγιστο ύψος άνω των 15.240μ. ἤ 50.000 πόδια! Ακόμη και σήμερα, αναβαθμισμένα, υπηρετοήν την Π.Α. μας!

Η Ελ­λάδα το 1974 είχε την δυνατότητα πλήρους κυ­ρια­ρχίας σέ αέρα και θα­λασ­σα εντός 48 ή 72 ὡρῶν.

5) Ισχυρίζεται ότι «Στον πρώτο Αττίλα, η αποτυχία της ελληνι­κής πλευράς ήταν απόλυτη: η Τουρκία εγκατέστησε προγεφύ­ρωμα».

Δεν είναι ακριβώς έτσι κ. καθηγητά… Οι ηρωϊκές μάχες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛ.ΔΥ.Κ., είχαν εξα­σφαλίσει τον έλεγχο του Πενταδάκτυλου, την αποτρο­πή διευρύν­σεως του μικρού προ­γεφυρώματος και την εξάλειψι σχε­δόν όλων των τουρκο­κυπρια­κών “θυλάκων” που από το 1964 και έπειτα ήλεγ­χαν το 12% της νήσου! Δηλαδή οι Τούρκοι κατείχαν μόλις το 4% της Κύπρου!  Επρόκειτο από στρατιωτικής απόψεως, γιά μία ανα­στρέψιμη κατάστασι. Η Ελλάς διέθετε ακό­μα το πλεονέκτη­μα…

Στίς 26 Ἰουλίου 1974 η Κυβέρνηση «Εθνικής Ενότητος» του Κ. Καραμανλή αποδέχθηκε την «Διακήρυξη της Γενεύης» η οποία:

- Διεκήρυττε ότι οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής θα παρέ­μεναν κα­τέχοντας όσο έδαφος είχαν κατακτήσει!

- Υποχρέωνε την Εθνική Φρουρά να αποχωρήση αμέσως απ’ όλους τους τουρκοκυπριακούς ”θυλάκους” που είχε καταλά­βει!

- Δημιουργούσε “ζώνη ασφαλείας” που ουσιαστικά αποτε­λούσε γραμμή διχοτομήσεως της Κύπρου!

Επρόκειτο για άνευ όρων παράδοσι στον ΑΤΤΙ­ΛΑ, που ανεγνώριζε τα στρατεύματα κατοχής, την διχοτόμησι της Κύπρου και την υποχώρησι όσων είχε κατακτήσει η Εθνική Φρουρά στο πεδίο της μάχης!

Μέσα στις επόμενες ημέρες οι Τούρκοι, παραβιάζοντας συ­νεχώς την εκεχειρία επέκτειναν σταδιακά την κατοχή της νήσου από το 4% στο 12% περίπου. Αντίδραση της Κυβερνήσεως Καρα­μανλή; Στις 27 Ιουλίου 1974 έδωσε εντολή για σταδιακή αποστρά­τευσι!...

6) Αρνείται ο κ. Χατζηβασιλείου, ότι όταν στίς 14 Αὐγούστου 1974 ξέσπασε ο “ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙ”, ο Καραμανλής ανεφώνησε το «Η Κύπρος κείται μακράν».  Τον παραπέμπουμε στο Διάγγελμα του Καραμανλή πρός τόν Ἑλληνικό λαό, ἀπό ραδιοφώνου καί τη­λεοράσεως. Ιδού:

«Δια την Ἑλλάδα ετέθη άμεσον και μέγα δίλημμα: πρέπει να αντιδράση με βίαν εις την βίαν; Με δολιότητα εις την δολιότητα; Πρέπει να προσφύγη και εκείνη εις τον νόμον της ζούγ­κλας;…Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύ­προν καθίσταται αδύνατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνω­στών τετελεσμένων γεγονότων. Και δέν ήτο δυνατόν να επιχειρηθή χωρίς τον κίνδυνον εξασθε­νήσεως της αμύνης της Ελλάδος.»!…

Και σχολιάζουμε τα όσα είπε ο Κ. Καραμανλής τότε: Ένα Έθνος όταν υφίσταται αναι­τίως την βία, δεν πρέπει να προσφύγη και αυτό στην βία; Και η απάντησις στην δολιότητα θα ήταν και αυτή δολιότητα; Όταν δε ο εχθρός προσφεύγει στον “νόμο της ζούγκλας” εσύ θα τον αφή­σης να σε κατασπαράξη;

Δυστυχώς λοιπόν κ. Χατζηβασιλείου, ο Καραμανλής το είπε. Και το είπε παρότι η Κύπρος ήταν τότε γιά πρώτη φορά στήν ιστο­­ρία της ήταν τόσο κοντά στην Ελλάδα...