ΠΑΝΔΙΔΑΚΤΉΡΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ : Tό πνευματικό κέντρο τοῦ μεσαιωνικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη
Σύμφωνα μέ τόν Μαλάλα ἀλλά καί κατά τόν F. Fuchs, Πανεπιστήμιο στήν Κωνσταντινούπολη ἱδρύθηκε ἀρχικά ἀπό τόν Μέγα Κωνσταντῖνο («Die Schulen von Konstantinopel im Mittelalter», Berlin 1926).
-
Ἡ ἀναδιοργάνωση τοῦ 425 μ.Χ. & ὁ ἑλληνικός χαρακτῆρας του
Στίς 27 Φεβρουαρίου τοῦ 425 ἀναδιοργανώθηκε μέ νόμο, μέ συμβολή τῆς Ἀθηναίας αὐτοκράτειρας Ἀθηναϊδος - Εὐδοκίας, Ἀπέκτησε τότε, 10 ἕδρες Ἑλληνικῆς Γραμματικῆς καί ἄλλες 10 Λατινικῆς. Ἐπίσης 5 ἕδρες Ἑλληνικῆς Ρητορικῆς καί μόνο 3 Λατινικῆς. Μία ἕδρα Ἑλληνικῆς Φιλοσοφίας καί δύο ἕδρες Νομικῆς. Τά ἑλληνικά ὑπερτεροῦσαν τῶν λατινικῶν, ὑπερτεροῦσαν οἱ Ἕλληνες καθηγητές καί διδασκόταν Φιλοσοφία, Ρητορική, Νομικά, Ἑλληνική καί Λατινική γραμματεία. Ἐπρόκειτο γιά πανηγυρική ἀναγνώριση τοῦ ἑλληνικοῦ πολιτιστικοῦ χαρακτήρος τῆς Πόλεως. Ὁ Georg Ostrogorski ἐπισημαίνει: «Ὁ ἐξελληνισμός τῆς Ἀνατολῆς προχωροῦσε ἀσταμάτητα καί ἐπιβλήθηκε σέ μεγάλη ἔκταση στήν ἐποχή τοῦ Θεοδοσίου Β’ καί τῆς αὐτοκράτειρας Ἀθηναϊδος - Εὐδοκίας. Αὐτό φαίνεται καί ἀπό τό νέο Πανεπιστήμιο, ὅπου ἦταν περισσότεροι οἱ καθηγητές τῆς Ἑλληνικῆς…». [«Ἱστορία τοῦ Βυζαντινοῦ Κράτους» Τόμος πρῶτος, σελ. 118].
Τά Αὐτοκρατορικά Διατάγματα ἱδρύσεως τοῦ Πανδιδακτηρίου, ὅριζαν τήν 20ετή διδακτική σταδιοδρομία καθηγητῶν, οἱ ὁποῖοι κατόπιν ἀποκτοῦσαν τόν τίτλο τοῦ Κόμητος πρώτης τάξεως. Τά ὀνόματα τῶν καθηγητῶν δηλώνουν τήν ἑλληνική καταγωγή τους ὅπως ὁ Ἑλλάδιος, ὁ Ὀλυμπιόδωρος, ὁ Λαχάρης κ.ἄ. Τότε ἱδρύθηκε καί ἡ Βιβλιοθήκη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Διδασκαλείου πού στεγαζόταν στό “Τετραδήσιον Ὀκτάγωνον”.
Ἀπό τότε ἡ Κωνσταντινούπολη ἔγινε τό πνευματικό κέντρο τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀφαιρώντας τά ἡνία ἀπό τήν Ἀθήνα, τήν Ἀλεξάνδρεια καί τά ἄλλα μεγάλα κέντρα τῆς Ἑλληνιστικῆς Ἀνατολῆς. Σέ τούτο ἄρχισαν νά φοιτοῦν καί ξένοι ὅπως ὁ Ἀρμένιος Μεσρώπιος, ὁ ὁποῖος κατόπιν ἐπινόησε τό ἀρμενικό ἀλφάβητο.
-
Τό πρῶτο δημόσιο Πανεπιστήμιο τοῦ κόσμου
Τό Πανδιδακτήριον, ὑπῆρξε τό πρῶτο δημόσιο Πανεπιστήμιο τοῦ κόσμου. Σέ ἀντίθεση μέ τίς ἰδιωτικές σχολές ὅπως π.χ. Ἀκαδημία Πλάτωνος, Λύκειον Ἀριστοτέλους, σχολές Ἀλεξανδρείας, οἱ φοιτητές δέν πλήρωναν, ἐνῶ εἶχαν καί φοιτητικό σύλλογο πού ἐξέλεγε τούς καθηγητές τους, οἱ ὁποῖοι διορίζοντο κατόπιν ἐγκρίσεως τῆς Συγκλήτου!
Ἐπίσης σέ ἀντίθεση μέ τά Πανεπιστήμια πού ἱδρύθηκαν πολύ ἀργότερα στήν Δύση, εἶχε ἀπόκλειστικά κοσμικό χαρακτήρα καί δέν διδασκόταν Θεολογία. Παρ’ ὅλα αὐτά κάποιοι (Hassani) προβάλουν ὡς πρῶτο Πανεπιστημιο στόν κόσμο, ἐκεῖνο τοῦ Μαρόκο πού ἱδρύθηκε τό 859 μ.Χ.. Καί οἱ Εὐρωπαῖοι προβάλουν ὡς πρῶτο Πανεπιστήμιο ἐκεῖνο τῆς Μπολόνια στήν Ἰταλία, παρότι ἱδρύθηκε τό 1088 ἤ τό 1158, δηλαδή σχεδόν 7 αἰῶνες μετά ἀπό ἐκεῖνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως…
-
Ἡ ἀναδιοργάνωση ἐπί Ἡρακλείου: Στέφανος Ἀλεξανδρεύς
Μέσα στίς ἐνέργειες καθολικής ἑλληνοποιήσεως τού Κράτους σέ ὅλους τους τομεῖς, ὁ βασιλεύς Ἡράκλειος προσκάλεσε τόν
πανεπιστήμονα Στέφανο Ἀλεξανδρέα ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε "Οἰκουμενικός Διδάσκαλος" μέ σκοπό νά ἀναδιοργανώση σέ καθαρά ἑλληνικά πρότυπα τήν ἀνωτάτη παιδεία στό “Πανδιδακτήριον”.
πανεπιστήμονα Στέφανο Ἀλεξανδρέα ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε "Οἰκουμενικός Διδάσκαλος" μέ σκοπό νά ἀναδιοργανώση σέ καθαρά ἑλληνικά πρότυπα τήν ἀνωτάτη παιδεία στό “Πανδιδακτήριον”.
Ὁ Στέφανος (580 - 642) ἦταν Ἀθηναῖος, ἀλλά δίδασκε στήν Ἀλεξάνδρεια καί ἦταν φιλόσοφος, μαθηματικός, ἀστρονόμος, ἰατρός καί πιθανῶς ἀλχημιστής. Εἶναι ὁ τελευταῖος Ἀλεξανδρινός φιλόσοφος πρίν τήν ἀραβική κατάκτηση. Δίδαξε Πλάτωνα, Ἀριστοτέλη καί τά μαθήματα τῆς “τετράκτυος”: Γεωμετρία, Ἀριθμητική, Ἀστρονομία καί Μουσική.
Κατά τον Ν. Τατάκη: «Μέ τόν Στέφανο, ὅπως καί μέ τόν Φιλόπονο, ὁ πλατωνισμός τῆς Ἀλεξάνδρειας, ὁ ὁποῖος περιεῖχε μερικά ἀπό τά πιό εὐγενικά στοιχεῖα τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, συγχωνεύεται μέ τήν πνευματική παράδοση τοῦ Βυζαντίου. Κατά τήν ἴδια αὐτή ἐποχή, ὁ νεοπλατωνισμός ἀνοίγει ἕναν ἄλλο δρόμο γιά νά διεισδύσει στό Χριστιανισμό» [«Ἡ Βυζαντινή Φιλοσοφία», σελ. 63].
-
Ἡ ἀναγέννηση τοῦ 862 μ.Χ.: "Πανδιδακτήριον τῆς Μαγναύρας"
Τόν 8ο αἰώνα τό Πανδιδακτήριον φαίνεται νά ὑπέστη πλῆγμα ἀπό τούς εἰκονομάχους. Ὑπολειτούργησε ἤ καί ἔπαυσε νά λειτουργῆ λόγω διωγμῶν τῶν εἰκονοφίλων καθηγητῶν του. Τό ὁλοκαύτωμα τοῦ ἱδρύματος ἐπί Λέοντος Γ’ τό 726 εἶναι μᾶλλον «μῦθος πού δημιουργήθηκε ἀργότερα». [Paul Lemerle «Ὁ Πρῶτος Βυζαντινός Οὐμανισμός» σελ. 88]. Ὅμως εἶναι γεγονός ὅτι οἱ διώξεις, συνετέλεσαν -κατά τόν Θεοφάνη- «ὥστε καί τά παιδευτήρια σβεσθῆναι καί τήν εὐσεβῆ παίδευσιν».
Τό ἔτος 862 -ἐπί Μιχαήλ Γ’- ὁ καίσαρ Βάρδας μετεγκατέστησε τό Πανεπιστήμιο στό Ἀνάκτορο τῆς Μαγναύρας καί τό ἀναδιοργάνωσε. Σέ αὐτό διδασκόταν δωρεάν ἡ «θύραθεν παιδεία». Ἐτέθη ὑπό τήν διεύθυνση τοῦ Λέοντος τοῦ Μαθηματικοῦ πού δίδασκε Φιλοσοφία καί Μαθηματικά, ὁ Θεόδωρος Γεωμετρία, ὁ Θεοδήγιος Ἀστρονομία καί ὁ Κομητᾶς Γραμματική. Σημαίνοντα ρόλο στήν ἀνάπτυξη τῆς Σχολῆς εἶχε ἀπό τό ἔτος 858 ὁ Πατριάρχης Φώτιος καί ὁ «φωτιστής τῶν Σλαύων» Κύριλλος.
Περί τό 945 ὁ Κωνσταντῖνος Ζ’ ἀνακαίνισε τό Πανεπιστήμιο καί προσέφερε κάθε ὑλική καί ἠθική ἐνίσχυση. Διόρισε καθηγητές καί ἐφήρμοσε πρωτοποριακή στάση ἔναντι τῶν φοιτητῶν τούς ὁποίους ἤθελε «ὁμοδίαιτους καί ὁμοτράπεζους».
Τόν 11ο αἰώνα ἱδρύθηκε καί Φιλοσοφική Ἕδρα μέ «Ύπατο τῶν Φιλοσόφων» τόν Μιχαήλ Ψελλό.
-
Άλλες Ἀνώτατες Σχολές
- Ρητορικές Σχολές: Ἀλεξάνδρεια (εἶχε τό “Μουσεῖον”) Ἀντιόχεια διέθετε καί “Θεολογική Σχολή”), Καισάρεια καί Γάζα (μέχρι 7ο αἰώνα)
- Νομική Σχολή: Βηρυττός: Mετέβαιναν ἀπόφοιτοι τοῦ Πανδιδακτηρίου γιά μεταπτυχιακές σπουδές (μέχρι 7ο αἰώνα).
- Διδασκαλεῖον Νόμων: Ἱδρύθηκε τό 1045 ἀπό τόν Κωνσταντῖνο Θ’ τόν Μονομάχο. Νομική Σχολή πού ἐγκαταστάθηκε στήν Μονή Ἁγίου Γεωργίου Μαγγάνων.
- Σχολή Τραπεζοῦντος: Τήν ἵδρυσε τόν 7ο αἰώνα, ὁ φιλόσοφος Τυχικός Βυζάντιος καί ἐδιδάσκοντο οἱ θετικές ἐπιστῆμες (μαθηματικά, ἀστρονομία, ἀριθμητική, γεωμετρία). Ὁ Αὐτοκράτωρ Ἡράκλειος ἔστελνε μαθητές ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη, μέ κρατικά ἔξοδα.
Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο του Μάνου Ν. Χατζηδάκη "ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ 324-1081: Από τον Μέγα Κωνσταντίνο έως την άνοδο των Κομνηνών (Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ, Χαρ.Τρικούπη 14 Αθήνα. Τηλ. 2106440021)