ΛΟΓΟΣ ΣΤΟ ΕΤΗΣΙΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ 2020
τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ. τοῦ Ε.ΠΟ.Κ.
Αγαπημένε μας Πρόεδρε, αξέχαστε Αρχηγέ, Γεώργιε Παπαδόπουλε!
Για μία ακόμη φορά -όπως κάθε χρόνο- βρισκόμαστε μπροστά από το απέριττο μνήμα σου, για να τιμήσουμε την μνήμη σου. 21 χρόνια πέρασαν από τότε που εγκατέλειψες τον επίγειο βίο σου. Και η προσωπικότητα, η εποχή, η ιδεολογία και το έργο σου γίνονται πιο επίκαιρα από ποτέ!
Η Ἑλλάς της εποχής σου κατέκτησε τήν διεθνῆ πρωτοπορεία σέ ὅλους τους τομεῖς τῆς οἰκονομικῆς καί κοινωνικής ἀναπτύξεως:
- Μέ τούς ὑψηλότερους ρυθμούς ἀναπτύξεως στήν ἱστορία της, πού τήν κατέταξαν 1η στήν Εὐρώπη καί 2η μεταξύ τῶν μελῶν τοῦ Ο.Ο.Σ.Α. καί τήν εἰσήγαγαν γιά πρώτη φορά στόν κατάλογο τῶν ἀνεπτυγμένων Χωρῶν «ὑψηλοῦ εἰσοδήματος»! (1971).[1]
- Μέ ἐθνικό νόμισμα πού κατακτοῦσε τήν 1η θέσι σέ σταθερότητα διεθνῶς.
- Μέ 5πλασιασμό τοῦ συναλλαγματικοῦ ἀποθέματος,.
- Μέ τόν χαμηλότερο ἐτήσιο ρυθμό αὐξήσεως Δημοσίου Χρέους (21,32% τοῦ Α.Ε.Π.) καί ἀπό τά μικρότερα παγκοσμίως ἐξωτερικά χρέη (5,6% τοῦ Α.Ε.Π).
- Μέ δυό συνεχόμενες βραβεύσεις OSCAR Οἰκονομίας τοῦ οἴκου Lombard γιά «τήν καλλίτερη γενική (all round) ἐπίδοσι» τῆς οἰκονομίας της! (1971 & 1972).
- Μέ συνεχεῖς ἐπαίνους τῆς Ὑποεπιτροπῆς Γεωργικῆς Πολιτικῆς τοῦ Ο.Ο.Σ.Α.
- Μέ κατάκτησι τῆς 1ης θέσεως σέ αὔξησι βιομηχανικῆς παραγωγῆς (Ο.Ο.Σ.Α., Ἰούλιος 1970 καί ἔπειτα).[2]
- Μέ κατάκτησι τῆς 1ης θέσεως ἀπό τόν Ο.Ο.Σ.Α.: Σέ ρυθμό αὐξήσεως ἠλεκτρικῆς ἐνεργείας (1971 καί ἔπειτα).[3] Στήν Ἐμπορική Ναυτιλία (“Lloyds Register of Shipping” Ἰούνιος 1970).[4] Στίς τηλεπικοινωνίες![5] Σέ ρυθμό τουριστικῆς ἀναπτύξεως (ἀπό τό 1971 καί ἔπειτα).[6] Σέ ρυθμό ἀνόδου οἰκοδομικῆς δραστηριότητος (Ο.Η.Ε. ἀπό τό 1970 καί ἔπειτα).
- Μέ κατάκτησι 1ης θέσεως μεταξύ 180 χωρῶν σέ ποσοστό αὐξήσεως ἀμοιβῆς τῶν ἐργαζομένων, ἀπό τό «Διεθνές Γραφεῖο Ἐργασίας», τόν Ο.Ο.Σ.Α. (1969), τόν Ο.Η.Ε. (Ἰούλιος 1970) καί τήν ἐπιθεώρησι «Vision» (Ἰανουάριος 1972).
- Μέ τήν 1η θέσι ἀπό τόν Ο.Η.Ε. σέ αὔξησι κατοικιῶν σέ σχέσι μέ τόν πληθυσμό. Καί τήν 2η θέσι κατά τόν Ο.Ο.Σ.Α. σέ περατωθεῖσες κατοικίες ἀνά 1000 κατοίκους!
- Με ένα πρωτοφανές στα χρονικά εξοπλιστικό και ενεργειακό πρόγραμμα που καθιστούσε την Ελλάδα, την κυρίαρχη στρατιωτική και ενεργειακή δύναμη της Μεσογείου.
Δέν θά ἦταν ὑπερβολή νά ποῦμε, ὅτι ἡ περίοδος διακυβερνήσεως σου προσέφερε τήν μεγαλύτερη οἰκονομική, κοινωνική, διοικητική καί ἐξοπλιστική ἀναδημιουργία τῆς νεοελληνικῆς Ἱστορίας!
Τό ἔργο τῆς 6ετίας σου ὑπῆρξε όντως τεράστιο.
Ἡ μεγάλη κληρονομιά σου ὅμως εἶναι ἡ Ἰδεολογία που εφήρμοσες για να το επιτύχης:
Ἡ Ἰδεολογία σου ὑπῆρξε μία ὁλοκληρωμένη ἐθνικοκοινωνική καί πολιτική Ἰδεολογία πρωτότυπη καί αὐτοφυής πού δέν προσομοιάζει μέ κανένα ἄλλο σύστημα.
Ἡ φιλοσοφία της υπήρξε διαλεκτική ἀφοῦ ἀποτελεῖται ἀπό ἰδεώδη καί ὄχι δόγματα. Υπήρξε επίσης ἀντιμονιστική ἀφοῦ ἀντιμετωπίζει τόν ἄνθρωπο ὡς τρισυπόστατη ὀντότητα πού ἀποτελεῖται ἀπό σῶμα, ψυχή καί πνεῦμα.
«Διά τοῦ πνεύματος σήμερον ὁ ἄνθρωπος θά εὕρη ὅτι πρέπει νά κατευθύνη τήν δραστηριότητα καί τοῦ σώματος, ἀλλά καί τίς ἀπαιτήσεις τῆς ψυχῆς του».[7], έλεγες.
Ἐπίσης, υπήρξε μία τόσο συντηρητική – παραδοσιοκρατική ὅσο καί προοδευτική Ἰδεολογία, ἀφοῦ θεωρούσες τήν συντήρησι ὡς τό ἀσφαλές ὑπόβαθρο γιά τά βήματα προόδου.
Ἡ Ἰδεολογία σου υπήρξε σαφῶς ἑλληνοκεντρική στίς βάσεις ἑνός ὑγιούς καί δημιουργικοῦ ἐθνικισμοῦ, χωρίς σωβινιστική διάστασι. Ὁ ζωοδότης καί φιλοσοφημένος Ἐθνισμός σου, έθετε στήν κορυφή τῶν ἀξιῶν της τό Ἔθνος ὡς βιολογική - φυλετική, πνευματική καί ἱστορική ὀντότητα.
«Ἐάν ὑπῆρξεν Ἔθνος, -έλεγες- ὑπῆρξε διότι βιολογικῶς αἱ δυνάμεις τῆς Ἑλληνικῆς Φυλῆς μετεδίδοντο ἀπό τούς προγόνους εἰς τούς ἐπιγόνους… Βιολογικῶς, ἡ δύναμίς της παραμένει ἀπό Ἕλληνα εἰς Ἕλληνα».[8]
Η κοσμοθεωρία σου συνέθετε τήν ἀνωτερότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ μέ τήν ἠθική τοῦ Χριστιανικοῦ πνεύματος, ὡς θεμέλιο οἰκοδομήσεως ἑνός Νέου Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ:
«Χωρίς τό Ἑλληνικόν καί Χριστιανικόν πνεῦμα, πού συνενοῦνται μόνον εἰς αὐτήν τήν γωνίαν τῆς γῆς, δέν εἶναι δυνατόν νά ζήσουν οἱ ἄνθρωποι».[9], εξηγούσες.
Και συνέχιζες:
«Δέν ἔχομεν ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες ἀνάγκην ἐπεξεργασίας νέων ἰδεωδῶν, νέων ἀξιῶν, νέων θέσεων. Αἱ θέσεις τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καί τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι ἀναλλοίωτοι ὡς κανόνες ζωῆς…».[10]
Ὡς βιοθεωρία, εὐαγγελίσθηκες τήν ἀγωνιστική ἀντίληψι τῆς ζωῆς:
«Ζῶμεν διά νά δημιουργῶμεν. Νά δημιουργῶμεν δι' ἡμᾶς, νά δημιουργῶμεν διά τά τέκνα μας, νά δημιουργῶμεν διά τό Ἔθνος μας καί νά πραγματοποιῶμεν οὕτω τό ἰδανικόν μας».[11]
Προέβαλλες τόν ἑλληνοκεντρικό, κοινωνικό ἀνθρωπισμό, διακηρύττωντας:
«Πρέπει νά εἴμεθα ὑπερήφανοι διότι εἴμεθα Ἕλληνες, ὅσον πρέπει νά εἴμεθα ὑπερήφανοι διότι εἴμεθα ἄνθρωποι!»
Kαι εξηγούσες:
«... ὁ Ἕλλην ἐπίστευσε, ἐπολέμησε, πολεμᾶ καί θά πολεμᾶ πάντοτε διά κάθε τι πού εἶναι ἀνθρώπινον, ἑπομένως διά κάθε τι πού εἶναι Θεῖον».[12]
Και με το τρίπτυχο «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών», ως ατομικό ιδανικό επεδίωξες τήν ἀξιοποίησι τῶν φυλετικῶν χαρακτηριστικῶν τοῦ “Ἕλληνος” μέ τά πνευματικά τοῦ “Χριστιανοῦ” ὡς θεμέλια τοῦ Ἑλληνικοῦ Τρόπου Ζωῆς.
Ἡ Ἰδεολογία σου επίσης υπήρξε Ἰδεολογία κοινωνικοποιητική. Τό ἄτομο βρίσκει τήν τελείωσί του στό σύνολο. Εξηγούσες:
«Δέν εἶναι δυνατή ἡ "ἀτομοκρατική" κοινωνία, ὅπως δέν εἶναι δυνατή καί ἡ "κοινωνιοκρατική", ἡ ὁποία ἐκμηδενίζει τό ἄτομον».[13]
Και κατέληγες:
«Θέλομεν Ἐλευθερίαν. Μάλιστα, διότι αὕτη ἐγεννήθη ἐπί τοῦ πλανήτου ὁμοῦ μέ τόν πρῶτον Ἕλληνα. Ἀλλά Ἐλευθερίαν Κοινωνικήν… Ἄς χαρακτηρίσωμεν αὐτήν τήν ἐπιδίωξιν ρηματικῶς: Ὀφείλομεν νά κοινωνικοποιήσωμεν τάς ἀτομικάς μας ἐπιδιώξεις καί τήν ἀτομικήν ἐλευθερίαν μας».[14]
Ἡ Ἰδεολογία σου κατά τα ίδια σου τα λόγια δεν αποτελεί «οὔτε ὑψιπετῆ καί ἀλλοπρόσαλλον σοσιαλιστικήν οὐτοπίαν, οὔτε ὅμως καί δογματικήν προσήλωσιν εἰς τόν φιλελευθερισμόν». Πρεσβεύει, ἕνα μικτό σύστημα ἐλευθέρας οἰκονομίας στό ὁποῖο ἡ κρατική παρέμβασις -μέσω τοῦ ἐνδεικτικοῦ προγραμματισμοῦ- ἔχει στόχο τήν προσέλκυσι ἀλλά καί “κοινωνικοποίησι” τῆς ἰδιωτικῆς πρωτοβουλίας πρός ὄφελος τοῦ συνόλου.
Πρόκειται γιά Ἰδεολογία κοινωνικά μεταρρυθμιστική καί παράλληλα ἀναπτυξιακή!
Στήν κορυφή τῶν κοινωνικῶν ἀξιῶν σου ήταν ἡ κατωχύρωσις τοῦ Κοινωνικοῦ Κράτους, ἡ ἐνίσχυσις τῆς ὑπαίθρου καί τοῦ χωριοῦ, ἡ αὔξησις τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου τῶν ἀγροτῶν καί ἐργατῶν καί ἡ ἔξάλειψις τοῦ χάσματος μεταξύ λαϊκῶν στρωμάτων, κοινωνικῶν τάξεων καί περιφερειῶν.
Τό πολιτικό ἰδεώδες σου υπήρξε ἡ οἰκοδόμησις μιᾶς “νέας Δημοκρατίας” ἡ ὁποία ἐκφράσθηκε μέσα ἀπό τό Σύνταγμα τοῦ 1968/73.
Τό Σύνταγμα αὐτό ἐμπεριείχε μία νέα ἰδεολογία. Ἀντικατέστησε τήν πολιτική καί ἀστικοφιλελεύθερη Δημοκρατία τοῦ παρελθόντος, μέ τήν Κοινωνική καί Οἰκονομική Δημοκρατία.
«Ἡ σύγχρονος Πολιτεία -έλεγες- δέν εἶναι μόνον Δημοκρατία ὅσον ἀφορᾶ τήν μορφήν τοῦ πολιτεύματος, τήν συγκρότησιν τῆς διοικήσεως, τήν λειτουργίαν τῶν ἐξουσιῶν καί τήν ἀναγνώρισιν τῆς βασικῆς πηγῆς τῶν ἐξουσιῶν τούτων. Εἶναι καί Κοινωνική καί Οἰκονομική Δημοκρατία, ἡ ὁποία ὁπωσδήποτε εἶναι ἀναγκαῖον νά προσδιορίζεται εἰς τόν Καταστατικόν Χάρτην, προκειμένου νά ἀπεικονίζεται σαφῶς ἡ συγκρότησις ἑνός δυναμικοῦ πολιτεύματος».
Εἰσήγαγες νέο ἐθνικό πολίτευμα και νέους θεσμούς μέ σκοπό νά οἰκοδομήσεις μία “Δημοκρατία τῶν Ἀρίστων” μέ νέου τύπου κοινοβουλευτισμό καί νέα μορφή Κράτους.
Ἀκόμη η ἰδεολογία σου ήταν σαφώς ἀνανεωτική. Μέσα ἀπό «φυτώρια ἀναδείξεως νέων πολιτικῶν δυνάμεων» (Συμβουλευτική Ἐπιτροπή, ΕΠΟΚ κ.λπ.) ἀπέβλεψες στήν διάπλασι ἑνός νέου πολιτικοῦ βίου.
Ἐν κατακλείδι, θεμελίωσες μία πρωτότυπη ἐθνικοκοινωνική, μεταρρυθμιστική, ἀναπτυξιακή καί ἀνανεωτική Ἰδεολογία ἡ ὁποία κατά τόν Βασίλειο Φράγκο:
«Δέν ἀνήκει οὔτε στήν “ἐθνικόφρονα παράταξη” -μ’ ὅλες τίς ἐναλλαγές τῶν κομματικῶν ἐκπροσωπήσεών της- ,οὔτε στό “δημοκρατικό στρατόπεδο” μέ τήν κεντροδεξιά ἤ κεντροαριστερά ἀπόχρωσί του. Ἀνήκει σ’ ὁλόκληρη τήν ἐθνική κοινότητα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ...».
Τά γραφόμενα τοῦ Γ. Κάρτερ, τοποθετούν ἐπιτυχημένα τήν ἰδεολογική ἔνταξι σου:
«Ὁ Γ. Παπαδόπουλος δέν ἦταν οὔτε “δεξιός”, οὔτε “ἀριστερός”. Ἦταν ἕνας αὐθύπαρκτος ἰδεολόγος πού ἤξερε νά μήν ἐντάση τά ὁράματά του στά δογματικά ὅρια τῆς τυπολατρείας τῶν ἐννοιῶν, ἀλλά νά τά ἀνεξαρτητοποιῆ καί νά τά συνδυάζη».[15]
Γεώργιε Παπαδόπουλε!
Το ανεπανάληπτο έργο σου μπορεί να το εκθεμελίωσαν. Την Ιδεολογία σου όμως δεν θα μπορέσουν να την εκριζώσουν ποτέ. Διότι υπήρξε μία ἀπό τίς πλέον ὁλοκληρωμένες τοῦ συγχρόνου Ἑλληνισμοῦ. Μία Ἰδεολογία ζωντανή, ἀναγκαῖα καί πιό ἐπίκαιρη ἀπό ποτέ!..
Και όπως έλεγες πάντοτε: «Η Ιδέα εγκαταλείπει την θέσιν την μόνον όταν αποθάνει. Και αι Ιδέαι δεν αποθνήσκουν»!
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
[1] Ἀπό 774 δολλάρια τό 1967 ἔφθασε τά 1266 δολλάρια τό 1973, σημειώνοντας μέση ἐτήσια αὔξησι 7,8%.
[2] Τό Α.Ε.Π. τῆς Βιομηχανίας διπλασιάσθηκε καί οἱ βιομηχανικές μονάδες πού ἱδρύθηκαν ξεπέρασαν ὅσες εἶχαν ἱδρυθῆ ἀπό τό 1923 μέχρι τότε.
[3] Ἠλεκτροδοτήθηκαν 5.634 χωριά καλύπτοντας τό 98,7% τῆς Ἐπικρατείας.
[4] Ἀπό μόλις 1.775 πλοῖα ὑπό ἑλληνική σημαία χωρητικότητος 7.850.000 κόρων 1967, ἔφθασαν τά 3.150 πλοῖα, χωρητικότητος 24.000.000 κόρων τό 1973. Καί ἡ ναυπηγική παραγωγή τῆς Ἑλλάδος 18πλασιάσθηκε…
[5] Οἱ τηλεφωνικές συνδέσεις ἀπό 579.083 τό 1966 ἔφθασαν τίς 1.900.000 τό 1973, καλύπτοντας τό 98,6% τοῦ πληθυσμοῦ.
[6] Ἔγιναν 421 ξενοδοχειακές μονάδες μέ 81.249 νέες κλίνες (διπλασιασμός). Οἱ τουρίστες ἀπό 996.473 τό 1967 ἔφθασαν τούς 2.731.587 τό 1972. Τό τουριστικό συνάλλαγμα ἀπό 126.800.000 δολλάρια τό 1967 ἔφθασε τά 401.050.000 δολλάρια τό πρῶτο 9μηνο τό? 1973..
[7] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Β΄, σελ. 229.
[8] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Β΄ σελ. 64.
[9] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Γ΄, σελ. 25.
[10] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Ε΄, σελ. 43.
[11] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Β΄, σελ. 92.
[12] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Ε΄, σελ. 205.
[13] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Γ΄, σελ. 37.
[14] «Τό Πιστεύω μας» τόμος Β΄, σελ. 146.
[15] «Τά καύσιμα ἐτελείωσαν...» σελ. 23.