Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1 - ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΟΛΩΣΗ
του Χρήστου Μπολώση, Αντιστρατήγου ε.α. Β' Αντιπροέδρου του ΕΠΟΚ
"Η Ημέρα του Μακεδονικού Αγώνα τιμάται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την 13η Οκτωβρίου (ημερομηνία θανάτου του Παύλου Μελά το 1904) στη Μακεδονία και τη Θράκη, σύμφωνα με το Βασιλικό Διάταγμα 157 της 25/2/1969 (ΦΕΚ 46/11.3.1969)".
Ο Μακεδονικός Αγώνας, αποτελεί μία φάση του Μακεδονικού Ζητήματος, το οποίο κυοφορήθηκε, μέσα στο Ανατολικό Ζήτημα.
Το Μακεδονικό Ζήτημα, καλλιεργήθηκε κατά τους 17ο, 18ο και 19ο Αιώνες και γεννήθηκε το 1876, με την ίδρυση στην Κωνσταντινούπολη, της Βουλγαρικής Εξαρχίας.
Το Ανατολικό Ζήτημα, δεν είναι ανακάλυψη της εποχής μας, ούτε ενεφανίσθη προσφάτως. Το Ανατολικό Ζήτημα, αλλά υπάρχει από τότε που υπάρχουν κάτοικοι στα παράλια του Αιγαίου.
Το Αιγαίο Πέλαγος και είναι φανερό αυτό, αποτελεί γέφυρα μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Επομένως, όποιος θέλει να κυριαρχήσει στην περιοχή πρέπει να καταλάβει το Αιγαίο.
Τότε, κάθε μία από τις Μεγάλες Δυνάμεις, θέλησε να κυριαρχήσει στην ΕΥΡΩΠΗ, στην ΑΣΙΑ και την ΑΦΡΙΚΗ. Άρα σε όλο τον κόσμο. Εκείνη η οποία προσπάθησε τις περισσότερες φορές να καταλάβει, με κάθε τρόπο τα παράλια του Αιγαίου, ήταν η ΡΩΣΙΑ.
Ο κύριος λόγος ήταν, ότι καίτοι η ΡΩΣΙΑ ήταν το μεγαλύτερο κράτος της Ευρώπης, δεν είχε διέξοδο σε ανοιχτή Θερμή Θάλασσα. Όμως, όσες φορές η ΡΩΣΙΑ προσπάθησε κάτι τέτοιο, συνάντησε την αντίδραση των υπολοίπων Μεγάλων Δυνάμεων. Για τον λόγο αυτό, θέλησε να αλλάξει Τρόπο Ενεργείας και Δράσεως.
Οι Ρώσοι, ανακάλυψαν ότι στα Βαλκάνια, κατοικούσαν δύο λαοί, οι ΣΕΡΒΟΙ και οι ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ, οι οποίοι ήσαν, φυλετικά, συγγενείς προς αυτούς, δηλαδή Σλάβοι. Τότε, δημιουργήθηκε η ΠΑΝΣΛΑΒΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ, που σκοπό είχε, να ενώσει όλους τους Σλάβους, σε ένα κράτος.
Έτσι, οι Ρωσικές προσπάθειες, θα παρουσιάζονταν ως Εθνική Επανάσταση των Νοτίων Σλάβων και όχι ως Ρωσικός κατακτητικός πόλεμος!
Κύριος υποκινητής και εκπρόσωπος του Πανσλαβισμού, ήταν ο Ρώσος, τότε πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη, ΙΓΝΑΤΙΕΦ.
Οι Ρώσοι, αποφάσισαν να βασιστούν τότε (μέσα του 19ου Αιώνος), περισσότερο στους Βουλγάρους.
Στόχος πάντα η Μακεδονία, η οποία βρισκόταν, υπό Οθωμανική κατοχή. Εάν η Μακεδονία γινόταν Βουλγαρική, τότε η Ρωσία θα κατέβαινε, εμμέσως στο Αιγαίο και θα ήλεγχε με τον στόλο της, την «Θερμή Θάλασσα» και τα παράλιά της.
Μεγάλο εμπόδιο στα Ρωσικά σχέδια, αποτελούσε ο Ελληνισμός της Μακεδονίας που κατοικούσε σε συμπαγείς μάζες, στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Τι έπρεπε επομένως να γίνει με τον Ελληνισμό της Μακεδονίας, που δυσκόλευε την εφαρμογή των ρωσικών σχεδίων; Έπρεπε να εξοντωθεί οπωσδήποτε.
Γι’ αυτό, ως πρώτο βήμα στην προσπάθεια εξοντώσεως του Ελληνισμού, οι Ρώσοι, με την βοήθεια των Οθωμανών, ίδρυσαν την Βουλγαρική Εξαρχία, η οποία ήταν ένα Βουλγαρικό Πατριαρχείο, ανεξάρτητο από το Οικουμενικό, με το οποίο οι Βούλγαροι, άρχισαν ένα όργιο προπαγάνδας και βίας, εις βάρος των Πατριαρχικών Ελλήνων της Μακεδονίας.
Έτσι, το Ανατολικό Ζήτημα, μετατρέπεται σε Μακεδονικό.
Η πρώτη φάση, του Μακεδονικού Ζητήματος ήταν ο Μακεδονικός Αγώνας.
Με τον όρο «Μακεδονικός Αγώνας», εννοούμε τον ένοπλο αγώνα, που διεξήχθη μέσα σε ένα ξένο κράτος, δηλαδή την Οθωμανική Αυτοκρατορία, μεταξύ δύο υποδούλων σ’ αυτήν, δηλαδή την Ελλάδα και την Βουλγαρία.
Η κατάσταση στην Μακεδονία:
Οι Τούρκοι, είχαν διαιρέσει την Μακεδονία σε δύο Βιλαέτια, τα όρια των οποίων, δεν συνέπιπταν με τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας.
Τα Βιλαέτια αυτά ήταν του Μοναστηρίου και της Θεσσαλονίκης:
Ενώ τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας είναι τα παρακάτω:
Σύμφωνα με αντικειμενικές στατιστικές της εποχής, (η μία μάλιστα ήταν του Γερμανού Στρατηγού Φον Ντερ Γκολτς, οργανωτού του τουρκικού στρατού και εκείνου που επεβλεψε στην οχύρωση των Στενών του Σαρανταπόρου, βλέπετε από τότε Γερμανοί και Οθωμανοί αγαπιόντουσαν) στην περιοχή της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ κατοικούσαν:
- Τούρκοι: 600.000
- Έλληνες: 650.000
- Βούλγαροι: 250.000
και μερικές χιλιάδες Σέρβοι, Εβραίοι και άλλοι.
Οι γλώσσες που μιλούσαν στην Μακεδονία ήταν:
- Τουρκική (επίσημη γλώσσα)
- Ελληνική (η δεύτερη κυριαρχούσα γλώσσα)
- Βουλγαρική (γλώσσα της βορειοανατολικής κυρίως περιοχής)
- Σερβική (γλώσσα περιορισμένων βορείων διαμερισμάτων)
- Αλβανική (στα βορειοδυτικά διαμερίσματα)
Κοντά στις γλώσσες αυτές, υπήρχαν και τα δύο γνωστά τοπικά ιδιώματα, χωρίς Γραφή, Γραμματική και Συντακτικό:
α. Το Κουτσοβλαχικό
β. Το Σλαβοφανές
Το Κουτσοβλαχικό ιδίωμα, το χρησιμοποιούσαν σε ορισμένα ορεινά κέντρα και ιδίως στην περιοχή του ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ, ενώ το Σλαβοφανές τοπικό ιδίωμα, στα πεδινά κατ’ αρχήν χωριά και κυρίως στις περιοχές Μοναστηρίου, Εδέσσης, Φλωρίνης, Γιαννιτσών, Κιλκίς, Γευγελής, Στρωμνίτσης και Σερρών.
Ο Μακεδονικός Αγώνας, διήρκεσε περίπου 40 χρόνια (1870-1908) και διεξήχθη σε τρεις Περιόδους:
1η Περίοδος (1870-1897): Προπαγανδιστική Δράση
2α Περίοδος (1897-1904): Τρομοκρατική Δράση
3η Περίοδος (1904-1908): Ένοπλη Αναμέτρηση
(συνεχίζεται)