Μάνου Ν. Χατζηδάκη "ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 1950 - 1974", Τόμοι 2

Μάνοu N. Χατζηδάκη ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ 1950-1974 ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟΣ «ΑΤΤΙΛΑ», εκδόσεις Πελασγός

Βιβλιοκριτική από τον συνεργάτη του ΕΠΟΚ "Βιβλιόφιλο":

Στον πρώτο τόμο της παρούσας δίτομης μελέτης, έχουμε μια ανάλυση του Κυπριακού ζητήματος από το Ενωτικό δημοψήφισμα του 1950 (που υπήρξε η αφετηρία της κατεύθυνσης που πήρε το Κυπριακό Ζήτημα όπως το γνωρίζουμε), έως και το τέλος του έτους 1967.

Ο συγγραφέας με αντικειμενικότητα, διεισδυτικότητα και συνεχή παράθεση στοιχείων από τις πλέον επίσημες και αρμόδιες πηγές, μας παρουσιάζει και αναλύει το όλο ζήτημα εστιάζοντας κυρίως στις χαμένες ευκαιρίες και τα λάθη που μοιραία κλιμάκωσαν το Κυπριακό ζήτημα. Ο αναγνώστης θα ενημερωθεί για πολύ ενδιαφέροντα θέματα όπως η ανακίνηση του ζητήματος από τον Παπάγο, ο αγώνας της ΕΟΚΑ, η πολιτική Καραμανλή στην συνέχεια και ο ρόλος του Αβέρωφ, η μεταστροφή του Μακαρίου, η πολιτική Γεωργίου Παπανδρέου και "αποστατών" κ. α.

Το πιο σημαντικό κι ενδιαφέρον θέμα αυτού του τόμου είναι κατά την γνώμη μου το ποιος και γιατί έστειλε την λεγόμενη "μεραρχία"(ΕΛΔΥΚ/Μ) στην Κύπρο, ποια ήταν η πραγματική της δύναμη και ο σκοπός της στην Κύπρο, ποια η αξία της σε ενδεχόμενη πολεμική αναμέτρηση και στην συνεχεία, τι ήταν η "Επιχείρηση Κοφίνου", ποιος την διέταξε, ποιος ήθελε την ανάκληση της "μεραρχίας" και ποιος τελικά την ανακάλεσε. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο διαλύει έναν μεγάλο μεταπολιτευτικό μύθο...

Στόν δεύτερο τόμο, έχουμε την πολιτική που ακολουθήθηκε στο Κυπριακό ζήτημα κατά την περίοδο 1968-1974, η οποία είναι και η πιο άγνωστη και (σκόπιμα) αγνοημένη!

Ο μέσος πολίτης της χώρας μας, όταν ακούει για Κυπριακό και 21η Απριλίου, δυο μόνο πράγματα έρχονται στο μυαλό του. 1) απόσυρση της "μεραρχίας"(το ζήτημα αυτό διελευκάνεται στον πρώτο τόμο του παρόντος) και στην συνέχεια 2) Αττίλας 1974. Δηλαδή πρόκειται για χρονικό άλμα 7 ετών που κανείς δεν ξέρει τι πολιτική ακολούθησαν στο Κυπριακό οι τότε κυβερνώντες.

Σε αυτό το βιβλίο λοιπόν έχουμε για πρώτη φορά συγκροτημένα την παράθεση της πολιτικής του καθεστώτος της 21ης Απριλίου, όσο και την αντίστοιχη πολίτικη του καθεστώτος της 25ης Νοεμβρίου (που είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, είναι διαφορετικό καθεστώς), το οποίο καθεστώς της 25ης Νοεμβρίου με τις ολέθριες επιλογές του οδήγησε στον Αττίλα ώστε να ολοκληρωθεί μετά η τραγωδία με τον Αττίλα 2 επί "δημοκρατικής" κυβερνήσεως "εθνικής ενότητας"!

Η παράθεση στοιχείων γίνεται από τις πλέον αρμόδιες πήγες (πρεσβευτές και υπουργοί/υφυπουργοί Εξωτερικών εκείνης της εποχής), οι οποίοι όμως μόνο "χουντικοί" δεν μπορούν να θεωρηθούν, αλλά διπλωμάτες ολκής που υπηρετήσαν τον κλάδο τους τόσο προ, όσο και μετά την "Επταετία", καθώς και από ιστοριογράφους που αντίστοιχα δεν διαθέτουν "χουντικό" στίγμα (Σπύρος Παπαγεωργίου, Σόλων Γρηγοριαδης, Λεωνίδας Λεωνιδου κ. α.).

Ολοκληρώνοντας λοιπόν κάποιος και τον δεύτερο τόμο του συγκεκριμένου έργου, έχει μια σφαιρική εικόνα του Κυπριακού Ζητήματος, γνωρίζει πλέον τις επιμέρους επιτυχίες, αποτυχίες και ευθύνες των εκάστοτε παραγόντων που έπαιξαν ρόλο στο θέμα και ταυτόχρονα έχουν διαλυθεί πλέον στο μυαλό του διάφοροι μύθοι και διαστρεβλώσεις της αλήθειας που τόσα χρόνια του παπαγαλίζουν ΜΜΕ, πολιτικά κόμματα και στρατευμένοι συγγράφεις.

Οπωσδήποτε το "Ανοίγουμε τον Φακελο της Κύπρου 1950-1974" είναι από τις πιο ολοκληρωμένες μελέτες επί του θέματος!