24η ΙΟΥΛΙΟΥ 1974: ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ Ή ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ; Μέρος Γ: ΠΩΣ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΕ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
tοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη
Σύγκριση Οἰκονομικῶν Δεικτῶν μεταξύ 1967-1973 και 1974-1992
Ἀξίζει νά δῆ κανείς μία συνοπτική συγκριτική εἰκόνα τῆς Οἰκονομίας τῆς Ἑλλάδος κατά τήν περίοδο Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973), μέ τίς “μεταπολιτευτικές” περιόδους Καραμανλῆ-Ράλλη (1974-1981), Παπανδρέου (1981-1989) καί Οἰκουμενικῆς - Μητσοτάκη (1989-1992) γιά νά δοῦμε τί στοίχισε στό Ἔθνος ἡ “Μεταπολίτευση” από πρωτογενείς και διεθνείς πηγές, όπως: ΟΟΣΑ: «Economic Outlook», Ἔθνικοί Λογαριασμοί 1967-1989, Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος «Ἡ Ἑλληνική Οἰκονομία» Τόμος ΙΙΙ 1984, «Οἰκονομικός Ταχυδρόμος» 13-2-1992 καί Ν. Μακαρέζου «Ἡ Οἰκονομία τῆς Ἑλλάδος» σελ. 165-211:
Ἀκαθάριστο Ἐθνικό Προϊόν (Α.Ε.Π.)
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός ἀναπτύξεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1968-1973): 8,1%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 3,7%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 2,1%
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1993): 0,75%
Κατά κεφαλήν Εἰσόδημα
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός ἀναπτύξεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 7,6%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 2,5%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 1,2%
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1993): 0,3%
Ρυθμός αὐξήσεως Βιομηχανίας
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 11,4%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 3,9%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 1,3%
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1992): - (μείον!) 0,7%
Ρυθμός αὐξήσεως Μεταποιήσεως
(Μέσος ὅρος ἐτησίως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 12,4%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 3,9%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 0,6%
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1992): - (μείον!) 1,6%
Ἀκαθάριστες Ἐπενδύσεις Παγίου Κεφαλαίου
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 10,6%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 2,2%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 0,4%
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1992): 3%
Ἰδιωτικές καί Δημόσιες Ἐπενδύσεις
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973):
Ἰδιωτικές: 10,2 %, Δημόσιες: 10%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981):
Ἰδιωτικές: 3,2%, Δημόσιες: 0,2%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989):
Ἰδιωτικές: 0,4%, Δημόσιες: 1,8%
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1992):
Ἰδιωτικές: 0,9%, Δημόσιες: 6%
Δείκτης Ὄγκου Βιομηχανικῆς Παραγωγῆς
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 10,47%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 4,29%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 0,60%
Ἐξαγωγές
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): Αὔξησις 339,7%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): Αὔξησις 168,9%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): Αὔξησις 25,6%
Τιμάριθμος - Πληθωρισμός
(Μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 2,6%
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 17,13%
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 18,19%
Ἐθνικό Νόμισμα
(Ἀγοραστική δύναμις δραχμῆς)
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): Ἡ δραχμή ἀπό τήν 10η, κατέκτησε τήν 1η θέσι παγκοσμίως σέ ἀγοραστική δύναμι. Καί γιά πρώτη φορά στήν ἱστορία της ἔγινε ὑπερτίμησίς της τό 1973 κατά 10%.
Περίοδος ”Μεταπολίτευσης”: Ἡ δραχμή ἐξανεμίστηκε μέ συνεχεῖς ὑποτιμήσεις μέχρι τήν ἀντικατάστασί της ἀπό τό Εὐρώ. Ἡ ἀξία της ἀπό 100 λεπτά τό 1973, ἔφθασε τά 26 λεπτά τό 1982, τά 7 λεπτά τό 1989 καί τά 5 λεπτά τό 1991!…
Δημόσιο Χρέος
Περίοδος Γ. Παπαδοπούλου (1967-1973): 24% τοῦ Α.Ε.Π. (κυρίως ἐσωτερικό καί γιά παραγωγικές ἐπενδύσεις).
Περίοδος Κ. Καραμανλῆ (1975-1981): 55% τοῦ Α.Ε.Π. (ἐξωτερικό καί γιά κάλυψι ἐλλειμάτων)
Περίοδος Α. Παπανδρέου (1982-1989): 113% τοῦ Α.Ε.Π.!
Περίοδος Κ. Μητσοτάκη (1990-1993): 145% τοῦ Α.Ε.Π.!
Οἱ ἀνωτέρω δεῖκτες μιλοῦν ἀπό μόνοι τους καί κάθε σχόλιο περιττεύει...
Τὀ 15ετές Πρόγραμμα Προτύπου Μακροχρονίου Ἀναπτύξεως 1973-1987: πού θά εἶχε φτάσει ἡ Ἑλλάδα…
Τόν Ἰούλιο τοῦ 1971, δημιουργήθηκε Ἐπιτροπή Ἐθνικῆς Προτύπου Ἀναπτύξεως, ἡ ὁποία σχημάτισε 56 ὑποεπιτροπές καί ὁμάδες ἐργασιῶν. Στό ὅλο ἐγχείρημα συμμετεῖχαν περισσότεροι ἀπό 600 ἐπιστήμονες! Ἡ ἐπιτροπή εἶχε ἀποστολή τήν σύνδεση τῶν ἐπιμέρους 5ετών προγραμμάτων σέ ἕνα «15ετές Πρόγραμμα Προτύπου Μακροχρονίου Ἀναπτύξεως 1973-1987», τό ὁποῖο θά εἶχε προοπτική ἕως τό 2000 καί θά ἀποτελοῦσε τήν μακροπρόθεσμη ἀναπτυξιακή στρατηγική τῆς Ἑλλάδος.
Τό 700 σελίδων πρόγραμμα δόθηκε στήν δημοσιότητα στίς 11 Σεπτεμβρίου 1972, ἀπό τόν Πρόεδρο τῆς ἐπιτροπῆς Ἀλέξανδρο Τσάτσο. Οἱ ἐπιτεύξιμοι στόχοι ἐκείνου τοῦ προγράμματος ἤσαν κυριολεκτικά συγκλονιστικοί καί μία ἁπλή ἀντιπαραβολή μέ τήν πραγματικότητα τοῦ σήμερα -ἀλλά καί τῶν δεκαετιῶν τοῦ ’90 καί τοῦ ’00- ἀρκεῖ γιά νά πειστεῖ ὁ ἀναγνώστης περί τῆς ἀνωτερότητος τῆς πραγματικῆς Μεταπολιτεύσεως ἔναντι τῆς νόθας του Ἰουλίου τοῦ 1974. Εἰδικώτερα, ἡ ἀνάπτυ-ξη πού θά ἐπερχόταν μέχρι μόλις τό 1987, ἐν σχέσει πρός τίς ἤδη ἐκπληκτικές ἐπιδόσεις τοῦ 1972, θά ἦταν ἡ ἑξῆς:[23]
- Ἐθνικό εἰσόδημα: ἀπό 290.000.000.000 δρχ., θά ἔφτανε τίς 800.000.000.000 δρχ., μέ τιμές μάλιστα τοῦ 1972, δίχως κάν νά ὑπολογίζουμε τόν πληθωρισμό!
- Κατά κεφαλήν εἰσόδημα: ἀπό 1.080$, θά ἔφτανε τά 2.600$! Πλέον, δηλαδή, ἡ Ἑλλάς θά συγκαταλεγόταν μεταξύ τῶν πιό ἀνεπτυγμένων οἰκονομικῶς χωρῶν τῆς ΕΟΚ, κάτι τό ὁποῖο σήμερα ἀκούγεται σάν ἀνέκδοτο!
- Ἀκαθάριστες ἐπενδύσεις παγίου κεφαλαίου: θά τετρα-πλασιάζονταν, φτάνοντας τίς 2.750.000.000.000!
- Ἐξαγωγές: ἀπό 800.000.000$, θά ἔφταναν τά 6.000.000.000$!
- Τουριστικές εἰσπράξεις: ἀπό 400.000.000$, θά ἔφταναν τά 4.000.000.000$!
- Συμμετοχή δευτερογενοῦς τομέα (βιομηχανίας) στό ΑΕΠ: ἀπό 32,3%, θἀ ἐκτοξευόταν στό 43,2%!
- Συμμετοχή πρωτογενοῦς τομέα (γεωργία) στό ΑΕΠ: ἀπό 15,7%, θά μειωνόταν στό 9,4%, ἐπιτυγχάνοντας τήν πλήρη ἐκβιομηχάνιση!
- Ἡ Ἑλλάς θά ἠδύνατο νά καταστεῖ χώρα ἐξωτερικοῦ δανεισμοῦ καί νά διαθέτει τό 1% τοῦ ΑΕΠ τῆς στήν ὑποστήριξη ἀναπτυσσόμενων οἰκονομιῶν!
Παράλληλα, ὅμως, τό πρόγραμμα γιγάντωνε τίς δαπάνες (ἀκόμη καί ἀναλογικῶς πρός τήν δυσθεώρητη παράλληλη ἀνάπτυξη τῶν ὑπολοίπων τομέων) σέ δυό πολύ σημαντικούς τομεῖς: τήν ἐπιστημονική ἔρευνα καί τήν παιδεία.
- Οἱ δαπάνες γιά ἐπιστημονική ἔρευνα ἀπό 550.000.000 δρχ. θά ἔφταναν τίς 12.000.000.000 δρχ., ἐνῶ οἱ δαπάνες γιά τήν Παιδεία ἀπό 6.900.000.000 δρχ. θά ἔφταναν τίς 40.000.000.000 δρχ.!
- Χωροταξική κατανομή πληθυσμοῦ: θά ἀναπτύσσονταν 6 περιφερειακά κέντρα βιομηχανικῆς ἀναπτύξεως (πέραν τῶν ἤδη ὑπαρχόντων), οὕτως ὥστε ἡ ἀποκέντρωση νά μεταφερόταν ἐκτός ἀπό τόν τομέα τῆς διοικήσεως καί στόν τομέα τῆς οἰκονομικῆς ἀναπτύξεως! Συγκεκριμένα, μέχρι τήν λήξη τοῦ προγράμματος θά εἶχαν χτιστεῖ 1.800.000 νέες κατοικίες, θά εἶχαν δη-μιουργηθεῖ 920.000 τουριστικές κλίνες καί θά εἶχαν προστεθεῖ 70.000 στρέμματα βιομηχανικῶν γαιῶν!
Τό πρόγραμμα ἐπίσης λάμβανε ἐξαιρετικά μέτρα καί γιά τούς τομεῖς τοῦ δημογραφικοῦ, τήν προστασία τοῦ περιβάλλοντος (λόγω τῆς ἐκβιομηχανίσεως), τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς περιφερειακῆς καί κοινωνικῆς ἀναπτύξεως.
Ἡ ποιοτική διαφορά τῆς ἀσύλληπτης -ὡστόσο πραγματοποιήσιμης- ἐκείνης προοπτικῆς μέ τά τελευταῖα 50 σχεδόν ἔτη, δέν θά μποροῦσε νά εἶναι πιό χαώδης.
