ΜΕΡΟΣ ΣΤ’: ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ & ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΜΕΛΕΤΗ ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ
τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ. τοῦ ΕΠΟΚ
Συνεχίζοντας τα σχόλιά μας στα όσα γράφει και ισχυρίζεται κατά καιρούς ο κ. Μελέτης Μελετόπουλος αναφέρουμε μία ακόμα από τις κραυγαλέες ανακολουθίες του. Στο βιβλίο του «Η δικτατορία των Συνταγματαρχών» (1996) γράφει λοιπόν: «η 21η Απριλίου πραγματοποιήθηκε εν αγνοία, ερήμην και σε αντίθεση με τον Κωνσταντίνο Γλίξμπουργκ, ο οποίος προετοίμαζε το δικό του πραξικόπημα με τους Στρατηγούς» (σελ. 317). Σήμερα τα αλλάζει και σε σχόλιά του κάτω από την ανάρτησή του στο Facebook στις 21 Απριλίου 2020 -κατόπιν ερωτήσεως σχολιαστού, του απαντά δημόσια: «από την πολυετή έρευνα που έχω κάνει (sic) δεν προκύπτει ότι ο βασιλιάς ήταν έτοιμος να εγκρίνει βασιλική χούντα…». Ο κ. Μελετόπουλος αντιφάσκει σε σχέση με την διαβόητη διδακτορική του διατριβή. Τελικά τι από τα δύο ισχύει; Και γιατί τότε ήταν «Γλίξμπουργκ» και σήμερα «βασιλιάς»; Μήπως ανάλογα με τις εκάστοτε πολιτικές μεταλάξεις του, ο κ. Μελετόπουλος προσαρμόζει και την ιστορία κατά το δοκούν; Ας τον βοηθήσουμε λοιπόν εμείς στην απορία του, αφού ο ίδιος δεν μπόρεσε να ξεδιαλύνη την αλήθεια παρά την.. «πολυετή του έρευνα»…
Ὁ Κωνσταντῖνος καί τό σχέδιο “ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ”
Ἀμέσως μετά τά Ἰουλιανά τοῦ 1965, ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος Β’ ἄρχισε νά σκέπτεται τήν πιθανότητα ἐκτροπῆς. Ἡ ἀνάθεσις τῆς ἡγεσίας τοῦ ΓΕΣ στόν Γρηγόριο Σπαντιδάκη τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1965 εἶχε αὐτόν ἀκριβῶς τόν σκοπό.[1] Ἀρχές Νοεμβρίου 1966 ἔδωσε τήν ἔγκρισι στόν Α/ΓΕΣ Γρ. Σπαντιδάκη νά ἀναθέση σέ Ἀξιωματικούς τοῦ Στρατοῦ καί τῆς Ἀεροπορίας τήν ἐπιτελική προετοιμασία τοῦ Ἐθνικοῦ Σχεδίου Ἐκτάκτου Ἀνάγκης “ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ”, γιά πιθανή Ἐπέμβασι τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Ἡ παραλλαγή τοῦ Σχεδίου ἔλαβε τήν κωδική ὀνομασία “ΙΕΡΑΞ ΙΙ”. Ὁ Ἀλ. Παπαχελᾶς, στηριγμένος στά ἀρχεῖα τοῦ πολιτικοῦ ἀναλυτοῦ του State Department Χ. Λαγουδάκη, ἀναφέρει ὅτι ὁ Σπαντιδάκης εἶχε ἐνημερώσει τούς Ἀμερικανούς γιά τήν ἀπόφασι τοῦ Βασιλέως:
«Τό σχέδιο θά ἔμπαινε σέ ἐφαρμογή μόλις ἔδινε τήν σχετική ἐντολή ὁ Βασιλέας, ἐνῶ εἶχε προβλεφθεῖ νά ἐκτελεστεῖ ἀμέσως σέ περίπτωση πού ὁ Κωνσταντῖνος εἶχε κάποιο ἀτύχημα... Πλήν τοῦ Βασιλέα, ὁ ὁποῖος συμμετεῖχε στό σχεδιασμό, ὁ Σπαντιδάκης συνεργαζόταν μέ τόν ὑπασπιστή τοῦ Κωνσταντίνου Μιχάλη Ἀρναούτη, τόν Ἀποστολάκο καί τόν Πιπινέλη.»[2]
Στίς 28 Ἰανουαρίου 1967 ὁ τότε Διευθυντής τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου τοῦ Βασιλέως Δ. Μπίτσιος συναντήθηκε μέ τόν Σταθμάρχη τῆς C.I.A. Τζάκ Μώρυ σέ κατοικία γνωστοῦ ἐπιχειρηματία. Ὁ βασιλικός σύμβουλος τόνισε στόν σταθμάρχη τῆς CIA πώς: «…ἐάν ἡ ἀμερικανική κυβέρνησις θέλει σοβαρά νά ἀντικρούση τήν σοβιετική διείσδυσι καί τήν ἀνατρεπτική δράσι τῶν κομμουνιστῶν στό ἐσωτερικό, θά πρέπει νά ἀντιδράσῃ μέ σοβαρότητα στίς δραστηριότητες τοῦ Ἀνδρέα». Κατόπιν ὁ Μπίτσιος μπῆκε στήν οὐσία τῆς συζητήσεως. Ρώτησε ἀνοικτά τόν Μώρυ: «Ποία θά ἦταν ἡ ἀμερικανική ἀντίδρασις ἐάν ἡ κατάστασις ἀπαιτοῦσε ὡρισμένα ἀκραῖα μέτρα;»
Ὁ Σταθμάρχης τῆς CIA σχολίασε πώς “ἀντισυνταγματικές μεθοδεύσεις” θά ὁδηγοῦσαν σέ “ἐξαιρετικά ἀρνητική” ἀντίδρασι τῶν Η.Π.Α. Καί ἀνοικτά ἐτάχθη κατά τῆς ἐπιβολῆς δικτατορίας. Ὁ Μπίτσιος ἐπέμεινε, τονίζοντας μάλιστα πώς: «Ἡ ἐκτροπή θά ἔπρεπε νά γίνῃ πρίν καί ὄχι μετά τίς ἐκλογές!»
Ἦταν ἐμφανέστατο ὅτι ὁ Βασιλεύς ζητοῦσε τό “πράσινο φως” ἀπό τίς ΗΠΑ, γιά βασιλική δικτατορία!
Ὁ Μώρυ ὅμως συνέχισε νά εἶναι ἀποτρεπτικός.[3] Προτιμοῦσε ἄλλες μεθόδους. Στίς ἀρχές Φεβρουαρίου πρότεινε στόν Τάλμποτ μία μικρή μυστική ἐπιχείρησι τῆς CIA γιά ἐνίσχυσι ἀντιπαπανδρεϊκῶν ὑποψηφίων μέ 100.000 δολλάρια. Τό σχέδιο ἐπεξεργάστηκαν ὁ πολιτικός σύμβουλος Τζών Ντέυ καί ὁ Τζώρζ Ἰωαννίδης, ἀλλά τελικά ἀπερρίφθη ἀπό τήν Ἐπιτροπή 303 τοῦ Λευκοῦ Οἴκου.[4]
Στίς 25 Φεβρουαρίου 1967 ὁ Νικόλαος Μακαρέζος κατ᾽ ἐντολήν τοῦ Δ/ντοῦ τῆς ΚΥΠ Κ. Παπαγεωργόπουλου, παρουσιάστηκε στόν Α/ΓΕΣ Γρηγόριο Σπαντιδάκη, ὅπου ἀνέλυσαν τούς ἐπερχομένους κινδύνους. Στό τέλος τῆς κουβέντας, ὁ Α/ΓΕΣ τοῦ εἶπε:
«Σᾶς διατάσσω νά σχεδιάσετε τήν ἐνέργεια τοῦ Στρατοῦ στήν περιοχή Ἀθηνῶν, γιά τήν περίπτωση πού θά ἀπαιτηθεῖ ἡ ἐπέμβασις τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων… Θά συνεργαστεῖτε γιά τόν σκοπό αὐτόν μέ τόν Συνταγματάρχη Γ. Παπαδόπουλο, πού ὑπηρετεῖ ὡς Ὑποδιευθυντής τοῦ 3ου Ε.Γ. τοῦ ΓΕΣ. Θά προσαρμόσετε καταλλήλως τό Ἐθνικό Σχέδιο Ἐσωτερικῆς Ἀσφαλείας “ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ”, χρησιμοποιώντας ὅλες τίς Μονάδες τοῦ Στρατοῦ τοῦ Λεκανοπεδίου Ἀττικῆς. Ἐπί πλέον, μπορεῖτε νά διατυπώσετε αἰτήσεις ὑποστηρίξεως ἀπό τούς δυό ἄλλους Κλάδους τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων. Περιττόν νά σᾶς τονίσω ὅτι ἡ ἀποστολή σας εἶναι Ἄκρως Ἀπόρρητος. Κανένας ἄλλος ἐκτός ἀπό σας καί τόν κ. Παπαδόπουλο, δέν θά πρέπει νά μάθῃ ἤ νά ὑποπτευθῇ τό παραμικρό».[5]
Στίς 3 Μαρτίου 1967 τό Σχέδιο Ἐνεργείας ἦταν ἕτοιμο. Ὁ Μακαρέζος γράφει: «Στίς 3 Μαρτίου τό βράδυ, οἱ τρεῖς (Παπαδόπουλος – Παττακός - Μακαρέζος), ἐπήγαμε στό σπίτι τοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ ΓΕΣ καί παραδώσαμε τό Σχέδιο Ἐνεργείας τελειωμένο. Ὕστερα ἀπό διεξοδική συζήτηση ἐπί ὅλων τῶν σημείων τοῦ σχεδίου, ὁ Στρατηγός ἐνέκρινε τό Σχέδιο καί τό ἐκράτησε».[6]
Ὁ Μιχαήλ Ἀρναούτης καί τό “Σχέδιο Ἐνεργείας” τοῦ Βασιλέως
Στίς 4 Μαρτίου 1967 ὁ Γραμματεύς τοῦ Βασιλέως Ταγματάρχης Μιχαήλ Ἀρναούτης ἐπεσκέφθη τόν Α/ΓΕΣ στήν οἰκεία του καί τοῦ ζήτησε νά τό παραδώση γιά νά τό δῆ ὁ Βασιλεύς! Στίς 7 Μαρτίου 1967 ὁ Γρ. Σπαντιδάκης, διηγήθηκε στούς Παπαδόπουλο καί Μακαρέζο τό τί ἀκολούθησε:
«Στό Σχέδιο εἴχατε ἐπισυνάψει ἕναν κατάλογο μέ τά προτεινόμενα πρός σύλληψι πρόσωπα… Τόν κατάλογο αὐτόν ἀποτελλοῦσαν δυό φύλλα… Πρίν παραδώσω τό Σχέδιο στόν Ταγματάρχη Ἀρναούτη, ξεκόλλησα τόν κατάλογο τῶν ὀνομάτων και τόν ἐκράτησα. Πάνω στήν βιασύνη… εἶχα τραβήξει ἀπό τόν κορμό τοῦ Σχεδίου μόνον τό ἕνα φύλλο τοῦ καταλόγου. Ὁ Ταγματάρχης Ἀρναούτης ἀφοῦ ἐτελείωσε τήν ἀνάγνωσι τοῦ Σχεδίου Ἐνεργείας, ἐδιάβασε καί τό φύλλο … Μεταξύ τῶν ὀνομάτων ἦταν καί τό δικό του, καθώς καί τό ὄνομα Παρασκευόπουλος. Μόλις ἐδιάβασε τά ὀνόματα αὐτά ὁ Ἀρναούτης ἐξαγριώθηκε. Ἐνόμισε ὅτι πρόκειται γιά τόν Ἰωάννη Παρασκευόπουλο Διοικητή τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης καί ὑπηρεσιακό Πρωθυπουργό…Πάνω στόν θυμό του, ἀπείλησε ὅτι θά… παρέπεμπε στό Στρατοδικεῖο τόν Παπαδόπουλο καί τόν Μακαρέζο, πού ἐγνώριζε ὅτι εἴσαστε οἱ συντάκτες τοῦ “Σχεδίου Ἐνεργείας”! Ἔτσι ἀντέδρασα κι ἐγώ βιαίως…”Κύριε Ἀρναούτη τί εἶναι αὐτά ποῦ μοῦ λέτε; Πρῶτον, γνωρίζετε ὅτι ἐγώ διέταξα τούς δύο Συνταγματάρχες νά συντάξουν τό Σχέδιο καί συνεπῶς ἐγώ φέρω τήν εὐθύνη γι᾽ αὐτό… Δεύτερον, ὁ Παρασκευόπουλος γιά τόν ὁποῖον μιλᾶτε δέν εἶναι ὁ Πρωθυπουργός, ἀλλά ἄλλο πρόσωπο. Πρόκειται περί ἁπλῆς συνωνυμίας.[7] Τέλος κύριε Ἀρναούτη, τό θέμα πού δημιουργήσατε τώρα, θά τό συζητήσω ἐγώ μέ τόν Βασιλέα καί θά ὑποβάλω τήν παραίτησί μου γιά τό ἀπαράδεκτο συμβάν.” Τήν ἑπομένη, μέ ἐπεσκέφθη ὁ Ταγματάρχης Ἀρναούτης, γιά νά μοῦ ἐξηγήσῃ ὅτι ὁ Βασιλεύς τρέφει ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην πρός τό πρόσωπόν μου καί ὅτι δέν ὑπάρχει θέμα παραιτήσεώς μου. Δέχεται ὅτι πρόκειται περί παρανοήσεως».[8]
Γιά τόν Γεώργιο Παπαδόπουλο ἡ ἀποκάλυψις ἦταν συνταρακτική. Ἀπεκαλύφθη ὅτι ὁ Βασιλεύς:
- Εἶχε δώσει ἐντολή στόν Α/ΓΕΣ νά συντάξη τό “Σχέδιο Ἐνεργείας”.
- Γνώριζε ὅτι ὁ σχεδιασμός εἶχε ἀνατεθῆ στούς Γ. Παπαδόπουλο καί Ν. Μακαρέζο.
- Τήν ἐπίβλεψι του εἶχε ἀναλάβει ὁ προσωπικός Γραμματέας του Μ. Ἀρναούτης.
- Ἤθελε ὁ ἴδιος νά δώση τό “πράσινο φώς” καί νά τεθῆ ἐπικεφαλῆς τῆς “ἐκτροπῆς”.
Ὅπως γράφει ὁ Ν. Μακαρέζος: «Ἔτσι, ἀπό τήν παρανόηση αὐτή πού εἶχε ἐπέλθῃ ἀπό μία συνωνυμία, μᾶς ἀποκαλύφθηκε ὅτι ὁ Βασιλεύς ἐγνώριζε ὅτι καταρτίζαμε τό Σχέδιο ἐπεμβάσεως τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων, κατόπιν ἐντολῆς τοῦ στρατηγοῦ Σπαντιδάκη. Προέκυπτε ἐπίσης, ὅτι ὁ Βασιλεύς θά πραγματοποιοῦσε τήν ἐκτροπή, ἐφαρμόζωντας τό σχέδιο αὐτό, διά τοῦ Ἀρχηγοῦ τοῦ ΓΕΣ».[9]
Κωνσταντῖνος: “Ζητῶ ὑποστήριξι τῶν ΗΠΑ γιά ἐπιβολή δικτατορίας”
Στίς 29 Μαρτίου 1967 ὁ Βασιλεύς Κωνσταντῖνος εἶχε ἕτοιμο στά χέρια του τό “Σχέδιο Ἐνεργείας”. Καί ἀμέσως ἦλθε σέ ἐπαφή μέ τόν πρεσβευτή τῶν ΗΠΑ Φίλιπ Τάλμποτ στόν ὁποῖο ἀνέφερε ὅτι: «…Μόνον θαῦμα μπορεῖ νά τόν σώσῃ ἀπό τήν τελική ἐπιλογή ἀνάμεσα στήν παράδοσι τῆς Χώρας στούς Παπανδρέου καί τήν ἐπιβολήν δικτατορίας πρό ἤ ἀμέσως μετά τίς ἐκλογές!...». Συνεχίζοντας ὁ Βασιλεύς ζήτησε: «…τήν σαφῆ ἀμερικανική ὑποστήριξι γιά τήν ἐπιβολή δικτατορίας!»
Ρωτοῦσε δέ: «…ἐάν θά μποροῦσε νά ὑπολογίζῃ εἰς βοήθεια τῶν ΗΠΑ σέ περίπτωσι πού ἐξηναγκάζετο νά προχωρήσῃ στήν ἐκτροπή».[10]
Ὁ πρέσβυς τῶν ΗΠΑ Τάλμποτ, ἀπέστειλε τήν ἑπομένη Ἐπιστολή πρός τό State Department μέ τό αἴτημα τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου.
Στίς 3 Ἀπριλίου 1967, ὁ Βοηθός Ὑφυπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ St. Rockwell καί ἡ ἡγεσία τοῦ State Department ἔγραφε ὡς ἀπάντησι: «Γιά λόγους ἀρχῆς, οἱ ΗΠΑ θά εἶναι φυσικά ἀντίθετες σέ ἐξωκοινοβουλευτική κίνησι. Θά πρέπει νά ὑπογραμμίσετε πώς ἡ ἀντίδρασις τῶν ΗΠΑ δέν μπορεῖ νά καθοριστῇ ἐκ τῶν προτέρων, ἀλλά θά ἐξαρτηθῇ ἀπό τίς συνθῆκες πού θά ἐπικρατοῦν ἐκείνη τήν στιγμή».[11] Δηλαδή ὁ Βασιλεύς ἐλάμβανε ἕνα “πορτοκαλί φώς”. Δέν τόν παρώτρυναν, ἀλλά καί δέν τόν ἀπέτρεπαν…
Στίς 8 Ἀπριλίου 1967, ὁ Τάλμποτ συναντήθηκε μέ τόν Βασιλέα καί τοῦ μετέφερε τήν ἀπάντησι τῆς Οὐάσιγκτων: «Ἐξήγησα στόν Βασιλέα, πώς ἡ Ἀμερικανική Κυβέρνησις δέν μπορεῖ νά τοῦ δώση ἐκ τῶν προτέρων διαβεβαιώσεις ὅτι θά τόν ὑποστηρίξῃ καί σημείωσα τήν παραδοσιακή ἀντίθεσί μας σέ δικτατορικές λύσεις συνταγματικῶν κρίσεων…».[12]
Ὁ Τάλμποτ περιγράφει στήν ἔκθεσί του τόν Κωνσταντῖνο ἀπογοητευμένο καί σημειώνει πώς τό δίλημμα τοῦ Βασιλέως παρέμενε: «…ἤ νά παραδώσῃ τήν Χώρα στόν Παπανδρέου ἤ νά ἐπιβάλῃ δικτατορία πρίν ἤ ἀκριβῶς μετά τίς ἐκλογές».[13]
Γ. Παπαδόπουλος: “Ἀπαράδεκτη ἡ ἐμπλοκή τοῦ Βασιλέως”
Στίς 7 Μαρτίου 1967 ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἀνεκάλυπτε ὅτι ὁ Α/ΓΕΣ λειτουργεῖ κατ᾽ ἐντολήν τοῦ Βασιλέως. Καί ὅτι ὁ Βασιλεύς θά τεθῆ ἐπικεφαλῆς τῆς “ἐκτροπῆς”! Ἡ ἀποκάλυψις ἦταν συγκλονιστική.
Ὁ Βασιλεύς γνώριζε ὅτι ὁ συντάκτης τοῦ Σχεδίου του ἦταν ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος. Καί ἐπιθυμοῦσε νά χρησιμοποιήση τούς “συνταγματάρχες” ὡς τόν “ἐπιχειρησιακό βραχίονα” τῆς δικῆς του ἐνεργείας!
Ὁ Νικόλαος Μακαρέζος γράφει: «Ἐκτιμήσαμε ὅτι ἡ ἐμπλοκή τοῦ Βασιλέως στήν εὐθύνη τῆς ἐκτροπῆς θά ἀποτελοῦσε θανάσιμο σφάλμα τόσο γιά τό πρόσωπο τοῦ Βασιλέως, ὅσο καί γιά τόν Θεσμό».[14]
Καί ὁ Στέφανος Καραμπέρης συμπληρώνει: «…ἡ ἀνάμιξις τοῦ Βασιλέως ἦτο ἀπαράδεκτος διότι ἐάν ἡ ἐπιχείρησις ἀπετύγχανεν, ὁ Βασιλεύς θά ἔχανε τόν Θρόνον του καί αἱ συνέπειαι θά ἦσαν τραγικαί».[15]
Τίς ἀπόψεις τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου γιά τό θέμα, ἀποκαλύπτει ὁ Ἀντώνιος Σκαρμαλιωράκης:
«Ἔχοντας ἐξασφαλίσει τήν δεδηλωμένη ἀπόφασι τοῦ Α/ΓΕΣ γιά παρέμβασι, κινεῖται καί αὐτός ὁμορρόπως πρός αὐτόν, βέβαιος ὅτι εἴτε διά τοῦ Βασιλέως εἴτε διά τοῦ Α/ΓΕΣ ὁ σκοπός θά ἐπιτευχθῇ. Ἔχει ὅμως ἐπιφυλάξεις γιά τήν ὀρθότητα τῆς ἐκ μέρους τοῦ Βασιλέως πρωτοβουλίας, διότι αὐτό θά ἐκθέσῃ εἰς ἀνώφελο κίνδυνο τόν θεσμό. Προτιμᾶ ἡ ὅλη ἐνέργεια νά προέλθῃ ἀπό τόν Α/ΓΕΣ, πλήν, τόν θεωρεῖ ξεγραμμένο ἄν πραγματοποιήσῃ τήν ἀπόφασί του νά ἐνημερώσῃ τόν Βασιλέα πρό τῆς κινήσεώς του. Γι᾽ αὐτό καί ἐπιφυλάσσει στόν ἑαυτόν του τήν ἐπιλογή νά ἐνεργήση πρωτοβούλως εἰς περίπτωσιν πού ὁ Α/ΓΕΣ ἀχρηστευθῆ ἤ ὀλιγωρήση… Ἐλέγχει ἤδη μία ἀξιόλογη καί πολυπληθῆ ὁμάδα ὁμοφρόνων Ἀξιωματικῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὅλοι σχεδόν οἱ Διοικηταί τῶν Μονάδων Ἀττικῆς…».[16]
Αυτά νομίζω αρκούν για να απαντήσουν δια παντός στο ζήτημα που κατόπιν «πολυετούς ερεύνης» δεν έχει ακόμη ξεδιαλύνει ο κ. Μελέτης Μελετόπουλος
ΑΥΡΙΟ: ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΑΛΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Μ. ΜΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟ & ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Ὁ Γρ. Σπαντιδάκης ἦταν προσωπική ἐπιλογή τοῦ Βασιλέως Κωνσταντίνου, τήν ὁποία ὅμως ἀρνεῖται σήμερα (“Βασιλεύς Κωνσταντῖνος, χωρίς τίτλο” Τόμος Β’ σελ. 167).
[2] Ἀλ. Παπαχελᾶ “Ὁ βιασμός τῆς Ἑλλ. Δημοκρατίας” σελ. 258 – 259.
[3] Secret, Memorandum of Conversation, 28 January 1967 (βλπ. Ἀλ. Παπαχελᾶ «Ὁ βιασμός τῆς Ἑλλ. Δημοκρατίας» σελ. 277-279). Τήν συνάντησι αὐτήν τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Πολιτικοῦ Γραφείου του μέ τόν Σταθμάρχη τῆς CIA ὁ Κωνσταντῖνος ἐπιμελῶς ἀποκρύπτει ἀπό τό αὐτοβιογραφικό του ἔργο «Βασιλεύς Κωνσταντῖνος, χωρίς τίτλο». Πρόκειται ὅμως, γιά ἐπίσημο ἀποχαρακτηρισμένο ἔγγραφο πού δέν μπορεῖ νά ἀμφισβητηθῆ...
[4] βλπ. Ἀλ. Παπαχελᾶ ὅ.π. σελ. 279-282 καί Λ. Στέρν “Λάθος Ἄλογο” σελ. 44-48.
[5] «Πῶς ὁδηγηθήκαμε στήν 21η Ἀπριλίου 1967» σελ. 473.
[6] ὅ.π. σελ. 475.
[7] Στήν πραγματικότητα ἐπρόκειτο γιά τόν Πότη Παρασκευόπουλο πού ἦταν δ/ντής τῆς ἀριστερῆς ἐφημερίδος “Αὐγή”, μέλος τῆς Κ.Ε. τοῦ ΚΚΕ καί τῆς Ε.Ε. τῆς ΕΔΑ.
[8] «Πῶς ὁδηγηθήκαμε στήν 21η Ἀπριλίου 1967» σελ. 437-438.
[9] ὅ.π.
[10] Secret, Athens to State, Greek Political Crisis, 10 April 1967. Βλπ. Ἀλ. Παπαχελᾶ «Ὁ βιασμός τῆς Ἑλλ. Δημοκρατίας» σελ. 296.
[11] Secret, State to Athens, Ambassador from Rochwell, 3 April 1967. Βλπ. Ἀλ. Παπαχελᾶ «Ὁ βιασμός τῆς Ἑλλ. Δημοκρατίας» σελ. 297.
[12] Secret, Athens to State, Greek Political Crisis, 10 April 1967. Βλπ. Ἀλ. Παπαχελᾶ «Ὁ βιασμός τῆς Ἑλλ. Δημοκρατίας» σελ. 301.
[13] ὅ.π. σελ. 303.
[14] «Πῶς ὁδηγηθήκαμε στήν 21η Ἀπριλίου 1967» σελ. 506.
[15] «Ἡ Ἐπανάστασις τῆς 21ης Ἀπριλίου καί τά κινήματα Βασιλέως καί Ἰωαννίδη» σελ. 58.
[16] “Μνῆμες καί Μαρτυρίες 1941 - 1973” σελ. 269.