Ο “ΑΝΤΙΧΟΥΝΤΙΣΜΟΣ” ΚΑΙ Η ΔΙΧΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΕΠΑΝΕΡΧΕΤΑΙ -ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ ΜΕΤΑ- ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ «ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ»…
του ΙΩΑΝΝΟΥ ΧΡ. ΓΙΑΝΝΑΚΕΝΑ, Εκδότου, Μέλους του Δ/Σ του ΕΠΟΚ
Λυπηρό… η διεφθαρμένη εξουσιαστική ελίτ που διαφεντεύει την παρηκμασμένη ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες, προσπαθεί να κάνει επανεκκίνηση με την ίδια απατηλή συνταγή που αποπροσανατόλισε τα τελευταία 50 χρόνια την Ελλάδα και μας οδήγησε από μηδενικό εξωτερικό χρέος σε μνημόνια και υποθηκευμένο μέλλον για τα επόμενα 150 χρόνια.
Η βιομηχανία του «αντιχουντισμού» που λειτούργησε κατασταλτικά και διωκτικά από το 1974 δημιουργώντας μία «μεταπολιτευτική χούντα» η οποία εκδίωξε 150.000 δημοσίους υπαλλήλους και όλη την πνευματική ελίτ από τα πανεπιστήμια και τους αντικατέστησε με τους κομματικούς κομισάριους, οι οποίοι δημιούργησαν την μεγάλη γενιά της λαμογιάς η οποία οδήγησε την Ελλάδα στην οικονομική καταστροφή και ηθική σαπίλα.
50 χρόνια μετά!!!
Όπου η ιστορική αλήθεια έχει φανεί και μιλάνε πλέον οι αριθμοί της επιστήμης και όχι η προπαγάνδα του μίσους και της μονόπλευρης δημοσιογραφικής παραπληροφόρησης που κυριάρχησαν «μεταπολιτευτικά», που έχουν βγει στην επιφάνεια και όλα τα απαλλακτικά βουλεύματα για «κατηγορίες» κατά των στελεχών της διακυβερνήσεως Γεωργίου Παπαδοπούλου. Πολλά από τα οποία περιέχονται στο βιβλίο «Λαμόγια, χωρίς χακί» του ιστορικού ερευνητή Μάνου Χατζηδάκη, από τις «Εκδόσεις Πελασγός» ή ακόμα και από τήν Έκθεση της Τραπέζης Ελλάδος (2020).
50 χρόνια μετά λοιπόν!!!
Δρομολογείται μια βρώμικη προπαγανδιστική, ρατσιστική και διχαστική αναπαραγωγή της μεταπολιτευτικής παραμυθολογίας και αποπροσανατολισμού του λαού από τα πραγματικά του προβλήματα… με τρόπο ύπουλο, όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η πολύ αξιόλογη, μέχρι τώρα σειρά «άγριες μέλισσες» η οποία κατέκτησε μεγάλο μέρος του τηλεοπτικού κοινού και η οποία κράτησε μία ισορροπία στα διχαστικά δράματα του μεταπολεμικού ελληνισμού, με διαθέσεις εθνικής συμφιλιώσεως και πατριωτισμού, εμφανίζεται στο νέο της κύκλο το φθινόπωρο να ασχολείται με την περίοδο της διακυβερνήσεως της 21ης Απριλίου, όπου… κατά τύχη… οι συμπαθείς πλέον των πρωταγωνιστών «εμπλέκονται» με την «αντίσταση κατά της χούντας» και οι πλέον απαράδεκτοι και εγκληματικοί τύποι είναι αυτοί που είναι «χουντικοί» και «άνθρωποι του καθεστώτος».
Έλεος πια!!!! Μισό αιώνα μετά οι δημιουργοί δεν έχουν φαντασία άλλη από την πεπατημένη του «αντιχουντισμού», εγκλωβίζοντας και τόσους αξιόλογους και συμπαθείς νέους ηθοποιούς στα παραμύθια και τον τυχοδιωκτισμό, όλων εκείνων των «προκατόχων μεγάλων συναδέλφων» τους, που έκτισαν καριέρες πάνω στα ψεύδη των «διωγμών» και της «ανεργίας» την στιγμή που γύρισαν αμέτρητες ταινίες και έζησαν μεγάλες δόξες και απολαβές την περίοδο της «χούντας»… Όπου ΗΚΜΑΣΕ η κινηματογραφική βιομηχανία, η οποία μεταπολιτευτικά τελμάτωσε στο χάος πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Ένας λαός που δεν θέλει να μάθει την αλήθεια και θέλει να ζει στα ψέματα, δεν αξίζει κάτι καλύτερο… αλλά εγώ θεωρώ ό,τι ο λαός μας έχει κουραστεί να πολεμάει ψεύτικους ανεμόμυλους και δεν του αξίζει αυτό που πάνε να του σερβίρουν πάλι οι επαγγελματίες της μεταπολιτευτικής χούντας που καρπώνονται ακόμα και σήμερα… Αχόρταγα… τα κονδύλια ξεπερασμένης προπαγάνδας, η οποία επιχειρεί να μας πάει πίσω αντί να ζήσουμε τήν σημερινή πραγματικότητα η οποία δολοφονεί την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την εθνική μας συνέχεια και την ίδια την ελευθερία.
Ομολογώ ότι έδινα τον χρόνο μου και παρακολουθούσα τον δεύτερο κύκλο της σειράς… με λύπη όμως δηλώνω ότι άλλο χρόνο δεν θα δώσω… για να δω μια χιλιομασημένη πλοκή για την «κακιά χούντα»… και την «καλή αντίσταση»… (στην Ελλάδα ή στο Παρίσι)… ΤΟΥΣ ΒΑΡΕΘΗΚΑ, την στιγμή μάλιστα που όλα αυτά τα χρόνια που ακολούθησαν μας απέδειξαν την ανεπάρκεια, την ανηθικότητα και τον κομματικό αυταρχισμό της «μεταπολιτευτικής χούντας» και της «γενιάς της λαμογιάς», όπου κανένας δεν δικάστηκε για τις εθνικές και οικονομικές προδοσίες σε βάρος του ελληνικού λαού και είμαστε ΥΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΟΙ για τα ΕΠΟΜΕΝΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ.
Ιωάννης Χρ. Γιαννάκενας
Εκδόσεις Πελασγός