ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ" & ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ (με αφορμή τις δηλώσεις Συρίγου)

 

Μετά τήν “μεταπολίτευση” κτίσθηκε ἕνας μῦθος περί δῆθεν “καθολικῆς ἀντιστάσεως τοῦ λαοῦ”. Τήν ἀπάντησι τήν ἔδωσε ἡ ἴδια ἡ Ἑλένη Βλάχου, γράφοντας:

«Πόσες φορές δέν διάβασα γραμμένο σοβαρά, ἀπό σοβαρούς ἀνθρώπους, σέ σοβαρά ἔντυπα, γιά τήν “ὁλοκληρωμένη ἀντίσταση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἐναντίον τῆς στρατιωτικῆς δικτατορίας”. Μεγαλύτερο ψέμα, πιό φανταστικό παραμύθι, μποροῦσε ποτέ νά λεχθῆ;... Τά κρύψαμε ὅλα κάτω ἀπό ἕνα χρυσοκεντημένο βέλο μέ φανταστικές ἀπεικονίσεις “ἡρωϊκῶν” ἐκδηλώσεων».

Ὁ ἴδιος ὁ Ἀλέκος Παναγούλης δήλωσε: «…Στήν ἀντίσταση ὑπῆρχαν πολλοί ἐθελοντές στρατηγοί καί ἐλάχιστοι ἐθελοντές στρατιῶτες».

 

 

Καί ὁ ταξίαρχος Π.Σ. Ζαχαρόπουλος ὁμολόγησε: «...Τό σύνολο τῶν ἀντιστασιακῶν ἀξιωματικῶν ἀπό τόν βαθμό τοῦ ἀντιστρατήγου μέχρι τοῦ ὑπολοχαγοῦ ἀνέρχεται μόνον εἰς 70».

Ὁ Παῦλος Παλαιολόγος σέ ἕνα ἐπιτυχημένο χρονογράφημά του, ἔγραφε χαρακτηριστικά: «Ἐλάχιστοι οἱ ἀντιστασιακοί. Εἶναι ὁ κανόνας. Τούς πολλούς θά τούς συναντήσετε τήν ἑπομένη τῆς ἀνατροπῆς τῆς χούντας Β’ ἤ ὁποιασδήποτε ἀνωμαλίας νά ζητοῦν ἀποκατάσταση ζημιῶν πού δέν ἔπαθαν».

Ἀκριβῶς αὐτό εἶχε ἐπισημάνει καί ὁ Γεώργιος Ράλλης ὁ ὁποῖος ἀπό τόν Αὔγουστο τοῦ 1974 ἀκόμη, ἔλεγε στόν Λεωνίδα Παπάγο:

«Οἱ “ἀντιστασιακοί” μέ ἐπικεφαλῆς τόν Γιάγκο Πεσμαζόγλου, εἶναι ἀφόρητοι. Διαρκῶς δημιουργοῦν ζητήματα... Κυριολεκτικά πρόκειται γιά πλιάτσικο. Ποιός νά πρωτοφθάσει νά πάρει τί!...».

Καί ὅμως! Σύσσωμο τό “μεταπολιτευτικό” πολιτικό σύστημα θεμελιώθηκε πάνω στόν μῦθο τῶν ψευδοαντιστασιακῶν.

Μέγα ζήτημα δημιουργήθηκε γι᾽ αὐτούς, ὅταν ἄρχισαν νά ἔρχονται στό φῶς τά ἀπόρρητα ἀρχεῖα τοῦ ΕΑΤ/ΕΣΑ:

Τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1976 ἄρχισαν νά δημοσιεύονται φωτοτυπίες τῶν ἀρχείων. Μεταξύ ἄλλων ἀπεκάλυπταν γνωστούς “ἀντιστασιακούς”, μέλη τοῦ φοιτητικοῦ κινήματος, ἀκόμη καί μέλη τῆς κομμουνιστικῆς νεολαίας “Ρήγας Φερραῖος”, ὡς συνεργάτες τῆς ΚΥΠ καί τῆς Γενικῆς Ἀσφαλείας!

Πανικόβλητοι οἱ ψευδοαντιστασιακοί, ἄσκησαν πιέσεις πρός τόν Ἐπίτροπο τοῦ Διαρκοῦς Στρατοδικείου Ἀθηνῶν Μ. Ζούβελο -ὁ ὁποῖος ἐρευνοῦσε τίς ὑποθέσεις “βασανισμῶν”- γιά καταστροφή τῶν ἀρχείων τῆς ΕΣΑ!

Πράγματι, στίς 24/4/1976 ἀπαγορεύθηκε: «…πᾶσα δημοσίευσις ἐν τῷ Τύπῳ σχετικῶς μέ τάς διενεργου-μένας ἀνακριτικάς πράξεις κατά τῶν δραστῶν τῆς ὑπεξα-γωγῆς τῶν ἀρχείων ἐκ τοῦ ΕΑΤ/ΕΣΑ»!...

Ὁ Ἀλ. Παναγούλης φαίνεται ὅτι εἶχε στά χέρια του μέρος τῶν ἀρχείων ἐκείνων. Καί ἐξοργίσθηκε γιά τήν ἀπαγόρευσι. Στίς 2 Μαΐου 1976 σκοτώθηκε ἀπό αὐτοκινητιστικό δυστύχημα...

Ἐν συνέχειᾳ τά ἀρχεῖα παρέλαβε ὁ Πρόεδρος τῆς Βουλῆς. Τά μελέτησαν οἱ ἐκπρόσωποι ὅλων τῶν κομμάτων καί κατόπιν ὅλα τά κόμματα συμφώνησαν “νά μή δοθῆ στήν δημοσιότητα ὁ σχε-τικός φάκελος”! Ὁ νοῶν νοεῖτο...

Τήν συγκάλυψι γιά τόν “μῦθο” τῆς “ἀντίστασης” ἀπεκάλυψε ἐντός Βουλῆς καί ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος κατά τρόπο θρασύ. Στίς 7/11/1979 ἀπευθυνόμενος στόν ὑπουργό Δημήτριο Σταμάτη εἶπε: «Ὅταν συζητοῦνται θέματα πού ἀναφέρονται στήν δικτα-τορία, πρέπει νά ὑπάρχη ὁμοφωνία καί νά μήν ἀποκαλύπτει ὁ ἕνας τούς ἄλλους»!!!...

Ὁ Θεοφύλακτος Φ. Παπακωνσταντίνου ἔχει γράψει γιά τό φαινόμενο τό ἑξῆς:

«Τό φαινόμενο πού παρουσίασαν οἱ Ἕλληνες μετά τήν μεταπολίτευσι εἶναι μοναδικό. Ἐννέα ἑκατομμύρια εἶναι ὅλοι. Ἀλλά τήν ἑπομένη τῆς πτώσεως τῶν στρατιωτικῶν, ἐμφανίθηκαν ἐννέα ἑκατομμύρια “ἀντιστασιακῶν”!... Ἐκεῖνο πού προκαλεῖ ἀηδία καί ἀγανάκτησι σέ κάθε λογικό ἄνθρωπο εἶναι τό βαθύ μῖσος πού ὅλοι αὐτοί οἱ “ἀντιστασιακοί τῆς ἑπομένης” ἐφρόντισαν νά ἐκδηλώσουν κατά τῶν ἐνσαρκωτῶν τοῦ νικημένου καθεστῶτος. Ὁ τόπος ἐγέμισε ἀπό λυσσώδεις κεφαλοκυνηγούς, πού συνηγωνίζοντο ποιός νά ἐπιδείξη μεγαλυτέρα ἐχθρότητα ἐναντίον ἐκείνων, τούς ὁποίους ἔγλειφαν δουλοπρεπῶς λίγες μέρες πρίν»!

Τήν μόνη ἀλήθεια ὅμως, τήν διατύπωσε μέ τόν τρόπο της καί πάλι ἡ Ἑλένη Βλάχου, ἡ ὁποία ἔγραψε:

«Σκύψτε νά σᾶς θυμίσω μιάν ἀλήθεια πού ζήσαμε ὅλοι καί πού κανείς δέν τολμᾶ τώρα οὔτε νά ψιθυρίσει. Ἐκεῖ, τέλος τοῦ ἑξήντα, οἱ περισσότεροι Ἕλληνες θαυμάζανε τόν στρατιωτικό ἀρχηγό, τόν παρακολουθούσανε ἐντυπωσιασμένοι καί χειρο-κροτοῦσαν ἐλεύθερα τίς ρητορεῖες του... Ὁ ἴδιος καί οἱ σύντροφοί του γύριζαν τήν Ἑλλάδα καί ὑπῆρχε ἕνας κόσμος, ἕνα πλῆθος κόσμου, πού τούς ὑπεδέχετο μέ ζητωκραυγές...».

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ὁ Ἑλληνικός λαός ἀπῆχε ἀπό κάθε “ἀντιστασιακή” ἐνέργεια. Ἐπέδειξε παγερή ἀδιαφορία στίς ἐπιθέσεις καί τίς συκοφαντίες ἀπό τό ἐσωτερικό καί τό ἐξωτερικό.

Ἡ πιό παραστατική περιγραφή τοῦ “μύθου” τῆς ἀντιστάσεως, δόθηκε μέσα σέ λίγες γραμμές, ἀπό τόν ἴδιο τόν Γεώργιο Παπαδόπουλο, ὁ ὁποῖος σέ μηνυμά του στίς 15/8/1975, ἔλεγε:

«Ἡ λεγομένη “ἀντίστασις” οὔτε τό ἕνα δεκάκις χιλιοστόν τοῦ Ἔθνους ἀντιπροσώπευσε συνολικῶς, κατά τήν διάρκειαν τῆς ἑξαετίας. Καί τοῦτο ὁμολογεῖται ἀπό τούς ἐλαχίστους πραγματικούς ἐνσαρκωτές της πού σαρκάζουν τήν ἠθικήν εὐτέλειαν τοῦ ὄχλου τῶν μετεπαναστατικῶν “ἀντιστασιακῶν” οἱ ὁποῖοι κατά τήν διάρκειαν τῆς ἑξαετίας ὑπῆρξαν, εἰς τό σύνολον των σχεδόν, συνομιληταί, κόλακες, ἰκέται, πελᾶται, καρπωταί καί διαπραγματευταί τῆς Ἐπαναστάσεως».

 

 

Ὁ Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου μέ ἐπιτυχία περιγράφει τά 12 εἴδη “ἀντιστασιακῶν” πού ἐμφανίστηκαν μετά τήν “μεταπολίτευση”:

«1. Οἱ “λουφατζῆδες”, οἱ ὀπαδοί τοῦ Κ.Κ.Ε. πού κατά τήν διάρκεια τοῦ στρατιωτικοῦ καθεστῶτος ἔμειναν στήν “λούφα” (δέν ἔκαναν τίποτε) γιατί δέν τούς ἐπέτρεπε ὁ ἐδῶ σοβιετικός πρεσβευτής, γιατί ἦσαν ἀπασχολημένοι μέ τό πρόβλημα τῆς κομματικῆς διασπάσεως καί γιατί ἐπεδίδοντο σέ ἀλληλοκαταδόσεις…

2. Οἱ “ἐφαψίαι”, αὐτοί πού εἶχαν ἔλθει σέ ἀποδεδειγμένη ἐπαφή μέ ἐκπροσώπους ἤ στελέχη τοῦ καθεστῶτος καί διαπραγματεύθηκαν μαζί του συνεργασία.

3. Οἱ “συνομιληταί”, γνωστοί ἡγετικοί κύκλοι (σ.σ. τῶν παλαιῶν κομμάτων) πού εἶχαν κοσμικάς καί ἄλλας “συνομιλίας” καί εἶχαν κάμει αὐτοβού¬λως προσφοράς στήν Ἐπανάστασι.

4. Οἱ “συνεργάται”, πού ἡ συμμετοχή των στάς εὐθύνας τοῦ καθεστῶτος προκύπτει ἀπό ἀδιάψευστα ἐπίσημα κείμενα.

5. Οἱ “ἀποτυχόντες” νά γίνουν δεκτοί ἀπό τήν Ἐπανάστασι (γιά λόγους ἠθικῆς τάξεως), παρά τάς δουλοπρεπεῖς προσφοράς των, καί γι᾽ αὐτό λυσσώδεις ἐχθροί της καί… ἀποδεδειγμένοι “ἀντιστασιακοί”.

6. Οἱ “ἀσπόνδυλοι”, δηλαδή οἱ δημοσιογράφοι πού ἐνῶ αὐτο-χαρακτηρίζουν τό ἐπάγγελμά τους ὡς λειτούργημα, ἀπαιτοῦν ἐπιείκια γιατί “εἶναι γνωστόν ὅτι ἐκμισθώνουν τήν ἐργασία των εἰς διαφόρους ἑκάστοτε ἐργοδότας ἀντιθέτων ἰδεολογικῶν προσανατολισμῶν, χωρίς τοῦτο νά σημαίνει ὅτι φέρουν μέρος τῆς εὐθύνης τούτων”…

7. Οἱ “αὐτοφυγάδες”, πού οὐδέποτε καταδιώχθηκαν, πού ἔφυγαν ἐλευθέρως καί ἀνεμποδίστως στό ἐξωτερικό, ἀλλά μόλις ἔφθαναν παρίσταναν τόν “διωκόμενο”, τόν “φυγάδα” καί τόν “μαρτυρήσαντα” ἐδῶ.

8. Οἱ “ραπισθέντες”, πού πρέπει νά χαρακτηρισθοῦν ὡς “ἀντιστασιακοί τοῦ ἑνός μπάτσου”…

9. Οἱ “εὐκαιριακοί”, ὅπως οἱ ξενοδόχοι πού μέ κρατικά δάνεια ἀπέκτησαν περιουσίας καί μετά τήν μεταπολίτευσι διακήρυξαν ἀναιδέστατα ὅτι “πρέπει νά μᾶς χαρισθοῦν τά δάνεια γιατί μᾶς ἐπίεζε ἡ χούντα νά τά πάρουμε”!...

10. Οἱ “γελοῖοι”, ὅπως ὁ γενναῖος ἐκεῖνος ἀνώνυμος, πού μέ τό ψευδώνυμο “Ἐλεύθερος Ἄνθρωπος” ἐδημοσίευσε στό ἐξωτερικό ἄρθρα… ἤ οἱ “κουμκανισταί”, πού ἔκαμναν “ἀντίσταση” γιατί ἔπαιζαν κούμκάν, πού εἶχε ἀπαγορευθῆ… ἤ οἱ “σπαζοπιατάκηδες”, πού ἐπίσης ἐμάχοντο τήν Ἐπανάστασι σπάζοντας πιάτα στά σκυλάδικα -οἱ ἀτρόμητοι- σέ ἐποχή πού ἀπαγορευόταν τό σπάσιμο πιάτων…

11. Οἱ “καταφερτζῆδες”, πού ἐνῶ καταδικάστηκαν σέ εἱρκτή γιά ἀπόπειρα ληστείας, βρῆκαν ἀνόητο μάρτυρα ὑπερασπίσεως τόν βουλευτή τῆς ΕΔΗΚ Γ. Μυλωνᾶ, πού ἀναφέρθηκε “στήν ἀντιστασιακή δράση” τῶν ληστῶν!...

12. Οἱ “ἀναίσχυντοι”, δημόσιοι ὑπάλληλοι, πού ἀπομακρύνθηκαν ἀπό τάς ὑπηρεσίας των κατά τήν διάρκεια τῆς ἑπταετίας, ἔπειτα ἀπό ἀνεκκλήτους καταδίκας γιά ἀδικήματα τοῦ κοινοῦ ποινικοῦ νόμου καί πού ἐζήτησαν “νά τούς δοθῆ ἡ δυνατότητα μιᾶς νέας δίκης γιά ν᾽ ἀποκατασταθοῦν”».

 

 

Τά γεγονότα ἔγιναν 40 περίπου ἡμέρες μετά τήν ἀπόσυρση τῆς 21ης Ἀπριλίου που έγινε στις 8 Οκτωβρίου 1973 με την ορκωμοσία της Κυβερνήσεως Μαρκεζίνη, η οποία είχε αποστολή την διεξαγωγή εκλογών!

Τό “Πολυτεχνεῖο” λοιπόν δέν ἐστράφη κατά τῆς “δικτατορίας”, ἀλλά κατά τῆς πορείας πρός τίς ἐκλογές.

Ἡ καθοδηγούμενη μάζα πού τό προκάλεσε δέν ξεπέρασε ποτέ τά 5.000 - 8.000 ἄτομα. Ὁ λαός δέν τό στήριξε. Δέν κινήθηκε. Δέν κατέβηκε στούς δρόμους. Ἡ ἐλπίδα τῶν ὑποκινητῶν νά ἀκολουθήση “λαϊκή ἐξέγερση” διεψεύσθη οἰκτρά.

Ὁ Κ. Λαλιώτης παραδέχθηκε: «… οἱ μάζες δέν εἶχαν καμμία διάθεση γιά ἀγωνιστική κινητοποίηση».

Ὅπως γράφει στό Πόρισμά του ὁ Δ. Τσεβᾶς «οἱ πάντες πλήν τῶν φοιτητῶν ἐξεμεταλλεύθησαν τό λεγόμενον σπουδαστικόν κίνη-μα».

Τό “Πολυτεχνεῖο” τό ὑπεκίνησαν ἀρχικῶς οἱ παλαιοπολιτικοί μέ συγκεκριμένο σχέδιο εἰσόδου τῶν Πολιτικῶν Νεολαίων πού ἤλεγχαν.

Σέ αὐτό εἰσῆλθαν καί οἱ ἀριστεριστές μέ συνθήματα «ἀναρχικά, ἀνθρωποφάγικα, χίππικα καί ἀρκετά τρελλά» . Ἀκολούθησαν ἡ ΑΝΤΙΕΦΕΕ καί ὁ “Ρ. Φερραῖος” τοῦ Κ.Κ.Ε., τό ὁποῖο ὅμως ἀποχώρησε στίς 16-11-1973 κατάδικάζοντας τήν κατάληψί του!

Στήν συνέχεια μπῆκαν πράκτορες μυστικῶν ὑπηρεσιῶν προκειμένου νά τό ποδηγετήσουν.

Ὁ Σάββας Κωνσταντόπουλος ἔγραφε χαρακτηριστικά:

«Ἡ ἐκδηλωθεῖσα εἰς τάς Ἀθήνας ἀνταρσία ἔχει βάθος. Αἱ ρίζαι της διέρχονται τά ἑλληνικά σύνορα καί φθάνουν εἰς τό ἐξωτερικόν. Αἱ ἀρχαί, ὡς ἐλπίζομεν, θά εἶναι συντόμως εἰς θέσιν νά ἐνημερώσουν σχετικῶς τήν δημοσίαν γνώμην. Ὁ Λαός πρέπει νά πληροφορηθῆ ὁλόκληρον τήν ἀλήθειαν… Οἱ ὀργανωταί τοῦ ἀποτυχόντος ἐγχειρήματος διέπραξαν τρία λάθη:

- ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ ΛΑΘΟΣ: Ὑπελόγισαν εἰς παραίτησιν τοῦ Πρωθυπουργοῦ Σπ. Μαρκεζίνη. Τήν ἐθεώρουν ὡς βεβαίαν. Παραίτησις τοῦ κ. Σπ. Μαρκεζίνη θά δημιουργοῦσε -κατά τήν γνώμην τους- πολιτικόν κενόν… Οἱ ἀρχιτέκτονες καί ἐκτελεσταί τῆς ἀνταρσίας ἐπλανήθησαν. Ὁ κ. Σπ. Μαρκεζίνης ὄχι μό-νον δέν παρητήθη ἀλλ᾽ εἰσηγήθη τήν ἐπιβολήν τοῦ Στρατιωτικοῦ Νόμου καί τήν καταστολήν τῆς ἀναρχίας.

- ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΛΑΘΟΣ: Ἀπέκλειον οἱ ὀργανωταί τῆς ἀνταρσίας τήν ἐπιβολήν τοῦ Στρατιωτικοῦ Νόμου. Κατά τήν ἀντίληψίν τους ὁ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας δέν θά προχωροῦ-σε εἰς μίαν τοιαύτην ἀποφασιστικήν ἐνέργειαν… Καί εἰς τό σημεῖον τοῦτο ἐπλανήθησαν. Ὁ Στρατιωτικός Νόμος ἤρθη πρό μηνῶν διά νά προχωρήση ἡ Χώρα ἐν πλήρει ἐλευθερία πρός τήν Δημοκρατίαν… Ἐναντίον αὐτῆς τῆς διαδικασίας ἐστράφη ἡ ἀνταρσία. Οὔτε ὅμως ἡ Δημοκρατία, οὔτε ἡ πρός αὐτήν ὁδηγοῦ-σα μεθοδος ἐγκαταλείπονται ἀπό τό Κράτος ἀνυπεράσπιστοι. Ὅλα τά δημοκρατικά Συντάγματα τοῦ κόσμου, παρέχουν εἰς τήν Κυβέρνησιν τό δικαίωμα νά ἐφαρμόζη τόν Στρατιωτικόν Νόμον πρός ἀντιμετώπισιν σοβαρᾶς ἐσωτερικῆς ἀπειλῆς, στρεφομένης ἐναντίον τῶν δημοκρατικῶν διαδικασιῶν…

- ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΛΑΘΟΣ: Οἱ ὀργανωταί τῆς ἀνταρσίας, κατεχόμενοι ὑπό παραισθήσεως, ἐπερίμεναν λαϊκήν συμπαράστασιν… Ἡ μεγάλη ὅμως λαϊκή μάζα δέν ἐπιθυμεῖ ἐπαναστάσεις καί αἱματοχυσίας…

Ἡ ὀργανωθεῖσα ἀνταρσία ἀπέτυχε ἐξ᾽ αἰτίας τῶν ἀνωτέρῳ τριῶν λαθῶν…».

Τά γραφόμενα τοῦ Σάββα Κωνσταντόπουλου εἶναι ἐξαιρετικά σημαντικά. Διότι εἶχε σχέσεις μέ τόν Γ. Παπαδόπουλο καί ἐξέφραζε ἡμιεπίσημα τό καθεστώς του. Συνεπῶς οἱ πληροφορίες του ἦσαν ἐγκυρότατες. Καί γιά πρώτη φορά ἀπεκάλυπτε ὅτι τά ἐπεισόδια τοῦ Πολυτεχνείου ἦσαν ξενοκίνητα καί λειτουργοῦσαν βάσει συγκεκριμένου σχεδίου τό ὁποῖο ἀπέτυχε!...

Τελικά τό “Πολυτεχνεῖο”, ὅπως ἀναφέρει ὁ Μαρκεζίνης:

«…οὔτε τήν Δικτατορία θά διώξει, οὔτε τή Δημοκρατία θά ἐπαναφέρει. Θά ἀποτελέσει ἁπλῶς τό πρόσχημα πού ἀναζητοῦσαν ὁ Ἰωαννίδης καί οἱ συνεργάτες του, γιά νά ἀνατρέ-ψουν μέ τήν ὑπόδειξη τῶν Ἀμερικανῶν- μία ἑβδομάδα ἀργότερα τόν Παπαδόπουλο…».

Ὑπῆρξαν φυσικά καί κάποιοι κακεντρεχεῖς, οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίσθηκαν ὅτι τό Πολυτεχνεῖο τό ἄφησε νά ἐξελιχθῆ… ὁ ἴδιος ὁ Παπαδόπουλος (!) γιά νά ἀποκομίση πολιτικά ὀφέλη καί ν᾽ ἀναβάλη τίς ἐκλογές. Τήν ἀπάντησι τήν ἔδωσε ὁ ἴδιος καί εἶναι συντριπτική τοῦ ἰσχυρισμοῦ:

«Πολλοί ἴσως ἐπεδίωξαν καί ἐπέτυχαν καί τό “Πολυτεχνεῖον” καί τά θύματά του. Καί φοβοῦμαι ὅτι αὐτοί δέν ἦσαν μόνον οἱ ἀνεύθυνοι ἔναντι τοῦ λαοῦ. Ὁ οἱοσδήποτε ἠμπορεῖ νά ἤντλησεν πολιτικά καί ἠθικά ὠφελήματα ἀπό τό “Πολυτεχνεῖον” ἐκτός ἐμοῦ καί τῆς Κυβερνήσεώς μου. Τοῦτο ὑπῆρξεν ἔκτοτε ἀσφαλές καί ἐπιβεβαιωμένον».

Ὁ ἀντικειμενικός σκοπός τοῦ “Πολυτεχνείου” ἦταν ἡ ματαίωσις τῆς Συνεντεύξεως Τύπου στίς 17-11-1973, κατά τήν ὁποία ὁ Σπ. Μαρκεζίνης θά ἀνεκοίνωνε τήν ἡμερομηνία τῶν ἐκλογῶν! Ὁ ἴδιος γράφει: «…Οἱ ὁπωσδήποτε ἐπιθυμοῦντες τήν ἀνατροπήν μου, δέν θά ἦσαν εἰς θέσιν νά τό πράξουν ἄν εἶχε πραγματοποιηθῆ ἡ Συ-νέντευξις Τύπου».

Καί πράγματι, ἡ Συνέντευξις Μαρκεζίνη ἀνεβλήθη λόγῳ Πολυτεχνείου γιά τίς 28-11-1973. Καί ἡ τελευταία ἀνεβλήθη λόγῳ Ἰωαννίδη τρεῖς ἡμέρες πρίν…

Δ) Οι τραγικές συνέπειες του Πολυτεχνείου...

Οἱ συνέπειες τῶν ἐπεισοδίων τοῦ Πολυτεχνείου τό 1973 ὑπῆρξαν τραγικές γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν Κύπρο.

Τό Πολυτεχνεῖο οὔτε τήν “Χούντα” ἔριξε, οὔτε τήν Δημοκρατία ἐπανέφερε. Ἀπλά ἔδωσε τό πρόσχημα γιά τήν ἐγκαθίδρυσι τοῦ καθεστώτος Δ. Ἰωαννίδη, μόλις μία ἐβδομάδα μετά. Συγκεκριμένα:

- “Τορπίλλισε” μία Μεταπολίτευσι πού ὁδηγοῦσε στήν ἀποκατάστασι τῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν καί ἔδωσε τό πρόσχημα ἐγκαθιδρύσεως μιάς… πραγματικῆς καί πολύ σκληρότερης “Χούντας” …

- Κρῆμνισε τό “Χρονοδιάγραμμα” ἐγκαθιδρύσεως ἐνός νέου πολιτικοῦ βίου. Ἀκύρωσε τήν πορεία πρός τίς πρώτες ἐθνικές ἐκλογές μετά ἀπό μία ὁλόκληρη 10ετία (ἀπό τό 1964). Καί ἀντί νά γίνουν στίς 10 Φεβρουαρίου 1974, ἔγιναν στίς 17 Νοεμβρίου 1974. 10 κρισιμότατους μήνες μετά.

- Ὁδήγησε ἔμμεσα, σέ τραγικά γεγονότα μέ 6 φάσεις:

- Στις 17-11-1973 ἐπεισόδια Πολυτεχνείου

- Στίς 25-11-1973 ἀνατροπή Γ. Παπαδοπούλου

- Στίς 15-7-1974 “πραξικόπημα” κατά Μακαρίου

- Στίς 20-7-1974 “Αττίλας Ι”

- Στίς 24-7-1974 “Μεταπολίτευσις”

- Στίς 14-8-1974 “Αττίλας ΙΙ”

 

Ἡ ἔναρξις ὅλου τοῦ σχεδίου ξεκίνησε μέ τά ἐπεισόδια τοῦ Πολυτεχνείου, τά ὁποῖα δέν πέτυχαν τήν ἀνατροπή Παπαδοπούλου, ἀλλά σαφῶς τήν διευκόλυναν.

 

ΜΑΘΕΤΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΤΑ ΔΥΟ ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ ΜΕ 40% ΕΚΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΛΑΣΓΟΣ:

1) "ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ 1967-1973" &

2) "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 1973 & ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, Μυθοι & Αλήθειες".

Προμήθεια: ΧΑΡ. ΤΡΙΚΟΥΠΗ 14 ΑΘΗΝΑ (εντός της στοάς), Τηλ. παραγγελιών 210 6440021