τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη
Ἡ συνθήκη εἰρήνης τοῦ 382 με τούς Γότθους ἐπέτρεπε τήν ἐγκατάσταση καί αὐτονομία τους στίς ἀκατοίκητες περιοχές Δακίας καί Θράκης, ἀπαλλαγή ἀπό φορολογία καί μισθοφορική στρατολόγησή τους ὡς “foederati” (φοιδεράτοι), ὑπό τίς διαταγές δικῶν τους ἀξιωματικῶν. Δημιουργοῦσε ἕνα βαρβαρικό παρακράτος μέσα στήν αὐτοκρατορική ἐπικράτεια! Τό γερμανικό στοιχεῖο ὑπερίσχυσε ἐπικίνδυνα στόν αὐτοκρατορικό στρατό καί σταδιακά σέ σημαντικές διοικητικές θέσεις.
Τό μῖσος τῶν κατοίκων κατά τῶν Γότθων φάνηκε όταν ὁ λαός τῆς Θεσσαλονίκης ἐκδήλωσε «τά ἀντιγερμανικά του αἰσθήματα» [«Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους» Τόμος Ζ’ σελ. 87 (Ἐκδοτική Ἀθηνῶν).], κατακρεουργώντας τόν Γότθο Βουδέριχο καί ἀξιωματικούς του. Γεγονός πού οδήγησε τόν Θεοδόσιο Α' στήν σφαγή τῶν στασιαστῶν στόν Ἱππόδρομο Θεσσαλονίκης, χωρίς κάν νά περιμένη τήν ἔγκριση ἀποφάσεως ἀπό τήν Σύγκλητο. Πράγμα πού ἐξόργισε τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀμβρόσιο πού τοῦ ἀνήγγειλε τόν ἀφορισμό του.
Τό 395 οἱ Βησιγότθοι φοιδεράτοι, ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ ἀρειανιστή Γότθου Ἀλαρίχου, ἐξεγέρθηκαν κατά τῆς Αὐτοκρατορίας καί ἄρχισαν νά λεηλατοῦν τήν Θράκη. καί τήν νότιο Ἑλλάδα...
Διαβάστε Περισσότερα
τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη
Καθ' ὄλη τήν διάρκεια τῆς Αὐτοκρατορίας (4ος-15ος αιώνας), ὁ ἀναλφαβητισμός ἦταν πολύ περιορισμένος. Ὅπως γράφει ὁ Robert Browning «Ἡ γνώση ἀνάγνωσης καί γραφῆς πρέπει νά ἦταν πλατιά διαδεδομένη σέ σύγκριση μέ τή δυτική Εὐρώπη καί δέν περιοριζόταν στούς κληρικούς ἤ πραγματικά στούς ἄντρες. Τά κορίτσια ὄχι σπάνια φοιτοῦσαν στό σχολεῖο». [«Ἡ Βυζαντινή Αὐτοκρατορία» σελ. 109].
