ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ Ή "ΕΜΦΥΛΙΟΣ"(1946-49); ΟΙ ΝΙΚΕΣ ΤΟΥ ΒΙΤΣΙ - ΓΡΑΜΜΟΥ
τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ τοῦ ΕΠΟΚ
Μετά τήν “Συμφωνία τῆς Βάρκιζας” στίς 12/2/1945, τό Κ.Κ.Ε. δέν παρέδωσε ὅλον τόν ὁπλισμό του. Παρέδωσε τόν πλέον ἄχρηστο, ἰταλικῆς προελεύσεως καί ἀπέκρυξε τόν πλέον ἀξιόμαχο ὁπλισμό σέ κρύπτες. Στίς 29 Μαΐου 1945, ὁ “Γενικός Γραμματεύς” τοῦ ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδης ἐπανῆλθε στήν Ἑλλάδα καί ἀμέσως ἔδωσε ἐντολή γιά τήν συγκρότησι ὀργανώσεων “αὐτοαμύνης” καί γενικότερα ἐνόπλων συμμοριῶν στήν ὕπαιθρο καί τίς πόλεις μέ πρόφασι τήν δῆθεν “λευκή τρομοκρατία”!
Τόν Φεβρουάριο τοῦ 1946 ἐπέβαλε στήν Ὁλομέλεια τῆς Κ.Ε. τοῦ ΚΚΕ τήν ἀπόφασι γιά ὀργάνωσι “νέας ἔνοπλης λαϊκῆς πάλης” τήν ὁποία ἀνέθεσε στόν Μάρκο Βαφειάδη. Στίς ἐκλογές τῆς 31ης Μαρτίου 1946, τό ΚΚΕ δήλωσε ἀποχή. Καί ἀντί νά συμμετάσχη, γιά νά ἀποδειχθῆ ἡ πραγματική ἐπιρροή του στόν λαό, ἀπεφάσισε νέο αἱματοκύλισμα τῆς Ἑλλάδος…Ἀνήμερα τῶν ἐκλογῶν, ἔνοπλη συμμορία τοῦ Κ.Κ.Ε. ἐξαπέλυσε ἐπίθεσι κατά τοῦ Σταθμοῦ Χωροφυλακῆς Λιτοχώρου, φονεύοντας τους, ὅλους. Αὐτή θεωρεῖται ἡ πρώτη πράξις τοῦ Συμμοριτοπολέμου.
Ἔκτοτε ἄρχισε μία ἀπίστευτη τρομοκρατία στήν ἑλληνική ὕπαιθρο. Μέ σφαγές, λεηλασίες, ἐκτελέσεις, καταστροφές συγκοινωνιακῶν ἔργων καί ἔργων κοινῆς ὠφελείας, προσβολές συνοριακῶν φυλακίων καί Σταθμῶν Χωροφυλακῆς σέ Μακεδονία καί Θεσσαλία σέ καθημερινή βάσι.
Οἱ στρατιές ἐξαθλιωμένων “συμμοριοπλήκτων” προσφύγων δημιουργήθηκαν εἶχαν ἀνέλθει μέχρι τό τέλος τοῦ 1947 σέ 700.000!
Ὁ ἐξοπλισμός καί τά ὁρμητήρια τῶν ἐνόπλων συμμοριῶν τοῦ ΚΚΕ προήρχοντο ἀπό τήν Γιουγκοσλαυΐα, τήν Βουλγαρία καί τήν Ἀλβανία!
Τόν Δεκέμβριο τοῦ 1946, οἱ συμμορίες προσπάθησαν νά ἀποκτήσουν εἰκόνα πραγματικοῦ στρατοῦ καί αὐτοβαπτίσθηκαν σέ “Δημοκρατικό Στρατό Ἑλλάδας” (Δ.Σ.Ε.). Βούλγαροι καί Γουγκοσλαῦοι Ἀξιωματικοί τόν στελέχωσαν!...
Ὁ Τίτο παρέσχε τήν ἀμέριστη ὑποστήριξί του στόν Δ.Σ.Ε., ὑπό τόν ἑξῆς ὄρο: Τήν παραχώρησι τῆς Καστοριᾶς, τῆς Φλωρίνης καί τῆς Ἀριδαίας στήν Γιουγκοσλαυΐα καί τήν συμμετοχή μονάδων τῆς “σλαυομακεδονικής” S.N.O.F. στά τμήματα τοῦ Δ.Σ.Ε.!!!
Σφαγές, λεηλασίες, ἐκτελέσεις, καταστροφές καί συμμετοχή “σλαυομακεδόνων” τῆς S.N.O.F. στόν Δ.Σ.Ε…
Στίς 21/2/1947 ἡ Μ. Βρεταννία διέκοπτε τήν βοήθεια πρός τήν Ἑλλάδα. Καί στίς 1/4/1947 οἱ Η.Π.Α. ἐξήγγειλαν τό “Δόγμα Τρούμαν” καί ἄρχισε ἡ σοβαρή ἀναδιοργάνωσις τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων.
Στίς 27 Μαΐου 1947 ἡ “Ἐπιτροπή Ἐρεύνης” κατέθετε στό Συμβούλιο Ἀσφαλείας τοῦ Ο.Η.Ε. ἔκθεσι πού ἔλεγε ὅτι: «…ἡ Γιουγκοσλαυΐα, ἡ Ἀλβανία καί ἡ Βουλγαρία, ὑποστηρίζουν τόν συμμοριτοπόλεμο (Bandits Warfare) καί ἐπιχειροῦν νά δημιουργήσουν αὐτονομιστική κίνησι στήν Μακεδονία, μέ σκοπό τήν τελική ἀπόσπασί της ἀπό τήν Ἑλλάδα!...»
Ὁ Στρατός ἄρχισε νά ἀποκτᾶ ἐπιθετικό πνεῦμα καί ἄρχισαν ἐπιτέλους κάποιες ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις, μέ τό σχέδιο “ΤΕΡMΙΝΟΥΣ”. Τό σχέδιο εἶχε ἐλάχιστες ἐπιτυχίες τοπικῆς σημασίας.
Στίς 23 Δεκεμβρίου 1947, οἱ συμμορίτες ἵδρυσαν καί “Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση”, τήν λεγομένη κυβέρνησι τοῦ βουνοῦ. Σέ αὐτήν συμμετεῖχαν καί “σλαυομακεδόνες” ἐκπρόσωποι τῆς ΣΝΟΦ! Ὁ Πασκάλ Μητρόφσκι ὡς “ὑπουργός ἐπισιτισμοῦ” καί ὁ Στ. Κότσεφ ὡς… “ὑπουργός ἐθνικῶν μειονοτήτων”(!)
Οἱ βάσεις ἐξορμήσεως τῶν συμμοριτῶν καί ἡ “Ἐπιμελητεία τοῦ Ἀντάρτη” εὐρίσκοντο κυρίως στό Μποῦλκες τῆς Γιουγκοσλαυΐας.
Κομμουνιστικά συνθήματα στά… “σλαυομακεδονικά”!...
Ὁ Δ.Σ.Ε. ἐξαπέλυσε ἐπιθέσεις στά Καλάβρυτα, τήν Ἀμαλιάδα, τά Γιαννιτσά, τήν Φλώρινα, τό Μέτσοβο, τά Γρεβενά κ.ἄ.
Ἀπό 25/12/1947 μέχρι 6/1/1948 ἔγινε ἡ θρυλική μάχη τῆς Κονίτσης, τήν ὁποία προσπάθησαν ἀποτυχημένα νά καταλάβουν, γιά νά τήν κάνουν ἕδρα τῆς “κυβέρνησής” τους.
Τό ἔτος 1948 θά ἦταν τό κρισιμώτερο τοῦ Συμμοριτοπολέμου. Ὁ Δ.Σ.Ε. ἐγκατέλειψε τήν τακτική τοῦ “ἀνταρτοπολέμου” καί ἔλαβε μορφή “τακτικοῦ στρατοῦ”.
Στίς ἀπίστευτες σφαγές, τρομοκρατία, λεηλασίες καί βίαιη στρατολόγησι τῆς ὑπαίθρου, ἦλθε νά προστεθῆ ἕνα ἀκόμη πρωτοφανές μέτρο: Τό παιδομάζωμα: Ἐπρόκειτο γιά τήν ἀπαγωγή 28.000 Ἑλληνοπαίδων καί τήν μεταφορά τούς στό “παραπέτασμα” γιά νά μετατραποῦν σέ σλαϋογενίτσαρους καί νά στρέψουν τά ὅπλα κατά τῆς Πατρίδος τους.
Τό Κράτος κήρυξε τό ΚΚΕ ἐκτός νόμου. Καί ἔπειτα ἀπό τήν δολοφονία τοῦ ὑπουργοῦ Χρ. Λαδᾶ, ἔλαβε μέτρα ἐκτοπίσεων καί ἵδρυσε “στρατόπεδα συγκεντρώσεως” μέ κυριότερο στήν Μακρόνησο.
Παράλληλα, τόν Ἰούνιο τοῦ 1948 ἐπῆλθε ρῆξις τοῦ Τίτο μέ τήν Κομινφορμ καί ἡ Γιουγκοσλαυΐα ἔπαυσε νά βοηθᾶ τούς συμμορίτες.
Τό Κ.Κ.Ε. ὑπακούοντας στήν Μόσχα, ἀναπροσαρμόζει τήν πολιτική στό “Μακεδονικό”, ζητώντας πλέον νά ἀποσπασθῆ ἡ Μακεδονία ἀπό τήν Ἑλλάδα καί νά ἐνσωματωθῆ σέ μία “Ὁμοσπονδία Σλαύων τοῦ Νότου”, στά πλαίσια μίας “Ἕνωσης Βαλκανικῶν Σοβιετικῶν Δημοκρατιῶν”!...
Ἀκόμη πιό συγκλονιστικό εἶναι ὅτι ὁ ἴδιος ὁ “Ἀρχιστράτηγος” τοῦ Δ.Σ.Ε. Μάρκος Βαφειάδης ὁμολόγησε τό φθινόπωρο τοῦ 1948 τό ἑξῆς: «…ἡ στρατολογία τῶν νέων ἀνταρτῶν δέν ἀποτελεῖται οὔτε κατά 10% ἀπό Ἕλληνες!... Ὁ Δ.Σ.Ε. δέν μπορεῖ ν΄ἀνατρέψει τόν μοναρχοφασισμό, παρά μονάχα μέ ἀπ’ εὐθείας στρατιωτική βοήθεια ἀπ’ ἔξω, ἀπό τίς φιλικές (δηλαδή κομμουνιστικές) Χῶρες.»
Στίς 21 Ἰουνίου 1948, ἄρχιζε ἡ ἐπιχείρησις “ΚΟΡΩΝΙΣ”. Τό Β’ Σ.Σ. εἶχε ἀναλάβει τήν ἐκκαθάρισι τῆς ἰσχυρά ὀργανωμένης τοποθεσίας τοῦ Γράμμου, στόν ὁποῖο οἱ συμμορίτες εἶχαν δύναμι 12.000 ἕως 15.000 ἀνδρῶν.
Τό σχέδιο προέβλεπε δυό πτέρυγες ἑλιγμοῦ: Μία ἀπό βορρᾶ πρός νότο μέ κατεύθυνσι Νεστόριο - Ἀμμούδα - Ἀλεβίτσα - Φλάμπουρο - Γράμμος ὕψωμα 2520. Καί μία ἀπό νότο πρός βορρᾶ μέ κατεύθυνσι Στράτσιανη - Κάμενικ - Ἀσημοχώρι - Γράμμος ὕψωμα 2520.
Στίς 20 Αὐγούστου 1948 καταλαμβάνεται τό ὕψωμα 2520 τοῦ Γράμμου. Τό μεγαλύτερο μέρος ὅμως τῶν συμμοριτῶν -8.500 περίπου- κατάφερε νά διαφύγη πρός τό Βίτσι καί νά ὀχυρωθῆ ἐκεῖ. Τό Β’ Σ.Σ. προσανατόλισε τίς δυνάμεις του γιά τήν ἐπίθεσι ἐναντίον τοῦ Βίτσι.
Ἡ ἐπιχείρησις “ΚΟΡΩΝΙΣ” εἶχε ἀποτύχει καί στίς 3 Δεκεμβρίου 1948 τό Β’ Σ.Σ. ἔλαβε ἐντολή νά μεταβῆ στήν Πελοπόννησο γιά ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις. (ἐπιχείρησις “ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ”)
Στίς 19 Ἰανουαρίου 1949 ἀναλαμβάνει τήν Ἀρχιστρατηγία ὁ Ἀλέξανδρος Παπάγος. Τό κύρος τοῦ νέου Ἀρχιστρατήγου μετέβαλλε ἄρδην τήν κατάστασι. Ὁ Παπάγος ἐφάρμοσε τήν νέα τακτική τῶν “νυκτερινῶν ἐπιχειρήσεων” καί τῆς “ἀδιακόπου διώξεως” τῶν συμμοριτῶν. Τό “δόγμα” ἔγινε καθαρά ἐπιθετικό. Ἀπόλυτη πειθαρχία ἐπεβλήθη στό Στράτευμα.
Τό ἐπιθετικό σχέδιο προέβλεπε τήν κεραυνοβόλα ἐκκαθάρισι τοῦ συμμοριτισμοῦ σάν “σκούπα”, ἀπό τήν Πελοπόννησο μέχρι τόν Γράμμο.
Τήν ἴδια περίοδο, ὁ Δ.Σ.Ε. ἐνισχυόταν συνέχεια ἀπό τήν Ἀλβανία καί τήν Βουλγαρία. Τό 40% τῶν μαχητῶν του, ἀπετελεῖτο ἀπό σλαυοφώνους!...
Στίς 30 καί 31 Ἰανουαρίου 1949 ἔγινε ἡ 5η Ὁλομέλεια τῆς Κ.Ε. τοῦ Κ.Κ.Ε. Σέ αὐτήν, γιά ἀκόμη μία φορᾶ ἐλάμβανε τήν ἀπόφασι ἀποσπάσεως τῆς Μακεδονίας ἀπό τήν Ἑλλάδα, αὐτοδιαθέσεως τοῦ... “μακεδονικοῦ λαοῦ” καί ἱδρύσεως “Σλαυομακεδονικοῦ Κράτους” καί ἐπεκύρωνε τήν συμφωνία γιά δημιουργία “Αὐτονόμου Μακεδονικοῦ Κράτους” στό πλαίσιο μιᾶς «Βαλκανικῆς Κομμουνιστικῆς Ὁμοσπονδίας»! Τό θράσος ἦταν τέτοιο ὥστε νά ἀποκαλεῖται ὁ Παῦλος Μελᾶς ὡς “ἕλληνας κομιτατζῆς” ὁ ὁποῖος “ἕσφιγγε τήν θηλειά στόν λαιμό τοῦ μακεδονικοῦ λαού”!...
Τό Κ.Κ.Ε. ἀπεδείκνυε καί πάλι ὅτι εἶχε μεταβληθῆ σέ ξενόδουλο ὄργανο τοῦ Πανσλαυισμοῦ, πού ἐπιζητοῦσε διέξοδο στό Αἰγαῖο. Ὁ Ἀντισυμμοριακός Ἀγώνας ἐλάμβανε πλέον ξεκάθαρα τήν μορφή ἑνός Β’ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος!
Στίς 15 Φεβρουαρίου 1949, ἀρχίζουν οἱ ἐκκαθαριστικές ἐπιχειρήσεις τῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος. Και τήν 1η Μαΐου 1949 ξεκινοῦν οἱ ἐπιχειρήσεις “ΠΥΡΑΥΛΟΣ” καί “ΔΟΡΚΑ” Θεσσαλίας καί Κεντρικῆς Μακεδονίας
Ἔπειτα ἀπό τήν ἐκκαθάρισι Πελοποννήσου, Στερεᾶς, Θεσσαλίας καί Κεντρικῆς Μακεδονίας, οἱ δυνάμεις τοῦ Δ.Σ.Ε. περιορίστηκαν καί ὀχυρώθηκαν στά “ἄπαρτα κάστρα” τους. Στό Βίτσι καί στόν Γράμμο.
Ὁ Ἀρχιστράτηγος Ἀλ. Παπάγος συνέταξε τότε τό γενικό σχέδιο “ΠΥΡΣΟΣ” μέ σκοπό τήν κατάληψί τους καί τήν τελειωτική συντριβή τῶν συμμοριτῶν.
Ὅλες οἱ ἀπαραίτητες μονάδες τοῦ Ἐθνικοῦ Στρατοῦ συγκεντρώθηκαν καί τέθηκαν ὑπό τίς διαταγές τῆς Σ.Η.Δ.Μ. (Στρατιά Ἠπείρου - Δυτικῆς Μακεδονίας).
Τό σχέδιο περιελάμβανε τρεῖς φάσεις:
-“Πυρσός Α’”: Παραπλανητική ἐνέργεια κατά τοῦ βορείου Γράμμου ὥστε ὁ ἐχθρός νά πιστεύση ὅτι πρόκειται γιά τήν κυρία ἐπίθεσι τοῦ Στρατοῦ καί νά τόν ἐνισχύση μέ δυνάμεις ἀπό τό Βίτσι.
-“Πυρσός Β’”: Καταιγιστική ἐπίθεσι στό ἀποδυναμωμένο Βίτσι. ὁλοκληρωτική κατάληψι καί ἐκκαθάρισί του.
-“Πυρσός Γ’”: Ἐξαπόλυσι ἐπιθέσεως καί κατάληψι καί τοῦ Γράμμου.
Ἀπό τίς 14 Αὐγούστου 1949, οἱ συμμορίτες ἄρχισαν νά ὑποχωροῦν στήν Ἀλβανία ὑπό τήν κάλυψι τοῦ Ἀλβανικοῦ Πυροβολικοῦ! Τό Βίτσι πλέον περνάει στά χέρια τῶν ἐθνικῶν δυνάμεων.
Στίς 24 Αὐγούστου 1949 ἄρχιζε ἡ ἐπιχείρησις “Πυρσός Γ’” Στίς 29 Αὐγούστου 1949 κατελήφθη τό ὕστατο ὀχυρό τῶν συμμοριτῶν: τό ὕψωμα 2520. Ὁ Γράμμος εἶχε πέσει!...
Ὁ Συμμοριτοπόλεμος εἶχε οὐσιαστικά λήξει! Τά ὑπολείμματα τοῦ ἡττημένου Δ.Σ.Ε. κατέφυγαν πρός τό “παραπέτασμα”. Ἡ Ἑλλάς, μετά τήν ἠρωϊκή ἄμυνά της στούς τρεῖς αἱματηρούς γύρους τοῦ ΚΚΕ, ἀπό τό 1943 ἕως τό 1949, θά μείνη ἡ μοναδική ἀδούλωτη χώρα τῶν Βαλκανίων. Ἀλλά καί θά παραμείνη μονίμως ἀπειλουμένη ἀπό τήν ἀπέραντη σλαυϊκή ἐνδοχώρα πού μέ πρόσχημα τόν κομμουνισμό, ἐπιδιώκει τήν διέξοδο στό Αἰγαῖο.
Δύο μόλις μῆνες μετά τήν ἧττα τοῦ Γράμμου, τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1949, συνῆλθε στό Μπουρέλι τῆς Ἀλβανίας ἡ 6η Ὁλομέλεια τοῦ ΚΚΕ, ὅπου ὁ Ἀρχηγός του, Ν. Ζαχαριάδης ἐξήγγειλε: «Ὁ Δημοκρατικός Στρατός παραμένει μέ τά ὅπλα παρά πόδας. Ἐπιβάλλεται ἀλλαγή γραμμῆς γιά νά ἀνασυνταχτεῖ τό λαϊκό δημοκρατικό μας κίνημα ὥσπου νά ὡριμάσουν οἱ προϋποθέσεις γιά τήν καινούργια γενική ἀντεπίθεσή μας».
Ὁ κομμουνισμός, τήν πενταετία 1945 - 1949 εἶχε ἐπιτύχει νά καταλάβη ὁλόκληρη τήν Ἀνατολική Εὐρώπη καί τήν μισή Ἀσία. Νά ὑποδουλώση 14 χῶρες στίς ὁποῖες ζεῖ τό 1/3 τῆς ἀνθρωπότητος. Καί νά δημιουργήση μία ἀπέραντη φυλακή 700 ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων πού εὐφυῶς θά ἀποκληθῆ “Σιδηροῦν Παραπέτασμα”. Όχι όμως την Ελλάδα!
Τό Ἔθνος πλήρωσε τούς τρεῖς γύρους τοῦ ΚΚΕ μέ 155.000 νεκρούς, 28.000 ἀπαχθέντα Ἑλληνόπουλα, τόν ἐκπατρισμό 70.000 ἀτόμων καί τήν μετατροπή 750.000 ἀγροτῶν σέ ἀστέγους πρόσφυγες.
Οἱ ἄμεσες ὑλικές ζημίες ὑπερέβησαν τά 5 δισεκατομμύρια δολλάρια τῆς ἐποχῆς, χωρίς νά ὑπολογίζονται οἱ στρατιωτικές δαπάνες γιά τήν ἀντιμετώπισι τῆς εἰσβολῆς. Ἡ Ἑλλάς ἀπώλεσε πέντε ὁλόκληρα ἔτη (1945 - 49) ἀπό τήν ἀνοικοδόμησί της, καθώς καί τήν δυνατότητα νά διεκδικήση τά ἐθνικά της δίκαια ἀπό τήν νικηφόρο συμμετοχή της στόν πόλεμο, ἡ ὁποία εἶχε πλήρως ἀμαυρωθεῖ ἀπό τίς κομμουνιστικές ἀνταρσίες.
Στίς μέρες μας ἔχει ἐπικρατήσει νά λέγεται “Ἐμφύλιος”. Ὅμως, εἶναι ὄρος ἀδόκιμος. Καί τοῦτο διότι ἕνας ἐμφύλιος γίνεται μεταξύ ἑνός διχασμένου σέ δυό παρατάξεις λαοῦ. Τό ΚΚΕ ὅμως δέν ἐκπροσωποῦσε οὔτε τό 10% τῶν Ἑλλήνων καί ὅλες οἱ παρατάξεις, ὅλο τό Ἔθνος, ἦταν ἐναντίον του. Ἐπρόκειτο γιά τόν ἀγώνα τῆς συντριπτικῆς πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων ἐνάντια σέ μία ἀσήμαντη μειοψηφία. Ἦταν ἐπίσης ξενοκίνητος ἤ καί κάτι παραπάνω: Ἔμμεση εἰσβολή τῶν βορείων γειτόνων κατά τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Γιουγκοσλαυΐα (μέχρι τό 1948), ἡ Ἀλβανία καί ἡ Βουλγαρία ὑπεκίνησαν, ἐκπαίδευαν καί ἐνίσχυαν συνεχῶς τόν Δ.Σ.Ε. Στίς τάξεις τῶν συμμοριτῶν ἐνετάχθη καί “Σλαυομακεδονική Ταξιαρχία - NOF”. Στίς χῶρες αὐτές ὑπῆρχαν τά στρατόπεδα ἐκπαιδεύσεως καί τά ὁρμητήριά του κατά τῆς Ἑλλάδος.