ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ & ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ: Η Ιστορική Συνάντηση & η Μεγάλη Σύνθεση

τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη

Ἡ ἀρχαία ἑλληνική θρησκεία, τό ὀλυμπικό πάνθεον, ὅπως αὐ­­τό ἴσχυε τόν 5ο π.Χ. αἰ­ώ­να εἶχε πλήρως ὑπονομευθῆ ἤδη ἀπό τά Ἑλληνιστικά χρόνια. Τόσο ὁ Ἑλληνιστικός, ὅσο καί ὁ Ἑλληνορωμαϊκός Κόσμος εἶχαν γεμίσει ἀπό θεουργίες, ἀστρολο­γίες, μα­γεί­ες, μαγ­γανεῖες καί δει­σιδαιμονίες. Ὅπως γράφει ὁ Διο­νύ­σιος Ζακυθηνός «εἰς τήν θέσιν τῶν χαριεσῶν μορφῶν τοῦ Ἑλλη­νι­κοῦ Ὀλύμπου, εἶχον ἐνθρονισθῆ ξόανα τῆς Ἀνατολῆς, θεοί τῶν Αἰ­γυ­πτίων καί τῶν Σύρων, θεότητες φρυγικαί, θεότητες καί πνεύ­μα­τα Ἰρανικά».[1] Ὅταν ἐμφα­νί­σθηκε λοι­πόν ὁ Χριστιανισμός, εἶχε μπρο­στά τοῦ ἕνα θρησκευτικό χά­ος καί μία ἀκμάζουσα ἀθεΐα. Δέν συγκρού­σθηκε μέ τήν θνήσκουσα πλέ­ον “πατρώα” θρησκεία τῶν Ἑλλήνων, ἀλ­λά μέ τίς ὑπόλοιπες μονοθεϊστικές θρη­σκεῖες: τόν Μιθραϊσμό, τόν Ζωρο­αστρι­σμό καί τόν Ἰουδαϊσμό.

Κύριος λόγος τῆς πτώσεως τῶν Ἑλληνιστικῶν Βασιλείων ὑπῆ­ρξε ἀκριβῶς ὅτι δέν ὑπῆρχε ἕνας συνεκτικός κρίκος, ἕνας ὁμογε­νο­­­ποιητικός παράγων, μία κεντρική ἰδεολογία καί πίστις πού νά συ­ν­δέη τό πολυφυλετικό ὑπόβαθρό τους. Ὁ συγκριτισμός καί ἡ θε­ο­­­κρασία δέν εὐοδώθηκαν.

Διαβάστε Περισσότερα

ΟΤΑΝ Ο Δ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΖΗΤΟΥΣΕ ΣΥΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη

Πολλά λέγονται τελευταία καί κυρίως μετά τήν ἐπί­σκε­ψη Ἑρντογάν γιά ἐπερχόμενη συνεκμετάλλευση τοῦ Αἰγαίου. Πότε ὅμως καί ποιός ὑπῆρξε ὁ πρώτος πού σκέφτηκε κάτι τέ­τοιο; Στό βιβλίο μας «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Ο ΜΟΙ­ΡΑΙ­ΟΣ» ἀποκαλύπτουμε ὅτι ἦταν ὁ διαβόητος “Ἀόρατος Δικτάτορας” πού συνέλαβε πρῶτος μία τέτοια τυχοδιωκτική σκέψη, μισό αἰώνα πρίν…

Διαβάστε Περισσότερα

Για τον Ευάγγελο Μάλλιο: 47 έτη από την δολοφονία του από την "17 Νοέμβρη"

του Νίκου Ματθαίου, φοιτητού Πολιτικής Επιστήμης & Διεθνών Σχέσεων, μέλους του ΕΠΟΚ

       Σαν σήμερα, το 1976, δολοφονείται στο Παλαιό Φάληρο ο πρώην αστυνομικός πόλεων Ευάγγελος Μάλλιος και γίνεται ο πρώτος Έλληνας που πέφτει θύμα της αριστερής τρομοκρατικής οργάνωσης "17 Νοέμβρη". Είχε προηγηθεί 1 χρόνο νωρίτερα η δολοφονία του Ρίτσαρντ Γουέλς, Σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα.

       Ο Ευάγγελος Μάλλιος γεννήθηκε το 1929 στο Κορακοχώρι Ηλείας, καταγόμενος από φτωχή αγροτική οικογένεια, γεγονός που δεν του επέτρεψε να προχωρήσει την μορφωσή του πέραν του δημοτικού. Εισήλθε στην Αστυνομία Πόλεων το 1951 και, επιμελής και εργατικός, παράλληλα με την υπηρεσία του τελείωσε το 6τάξιο γυμνάσιο. Κατάφερε μάλιστα να αποφοιτήσει και ως αρχηγός της τάξεώς του. Το 1958, εισήλθε πρώτος στην Σχολή Αξιωματικών Αστυνομίας Πόλεων. Το 1963, προήχθη σε Υπαστυνόμο Α', το 1967 σε Υπαστυνόμο Β' και το 1972 σε Αστυνόμο Α' κατ' εκλογήν. Αποτάχθηκε το 1975, δίχως στοιχεία, από το μνησίκακο "μεταπολιτευτικό" κράτος και δολοφονήθηκε 1 χρόνο αργότερα...

Διαβάστε Περισσότερα

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Απάντηση στην μυθοπλασία περί "αυτομάτου διαζυγίου"
 
Στίς 18 Νοεμβρίου 1969, ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος ἐλαβε διαζύγιό ἀπό τήν πρώτη του σύζυγο Νίκη Βασιλειάδου. Ὁ γάμος τους εἶχε κρατήσει 27 χρόνια καί εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα δύο τέκνα. Τόν Χρῆστο καί τήν Χρυσούλα.
Μερικά χρόνια ἀργότερα -ὅταν ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος δέν βρισκόταν πλέον στήν ἐξουσία- κυκλοφόρησε ἐντέχνως ὁ μύθος ὅτι δῆθεν ἐξέδωσε εἰδικό νόμο πού ἴσχυσε «γιά μία ἡμέρα» (sic) ὥστε νά βγάλη «αὐτόματο» διαζύγιο! Πρόκειται περί φαντασιοπληξίας καί ὀλεθρίου ψεύδους. Οὐδέποτε συνέβη κάτι τέτοιο.
 
Κατ’ ἀρχήν δέν ἔκαμε ἐκεῖνος αἴτησι διαζυγίου. Ἐνάγουσα ὑπῆρξε ἡ σύζυγός του, Νίκη. Ὁ δικηγόρος Δημήτριος Νεστορίδης ἀναφέρει:
«Ὁ Γ. Παπαδόπουλος διεζεύχθη ἀπό τήν πρώτη σύζυγό του κατόπιν ἀγωγῆς περί διαζυγίου τῆς ἰδίας καί ἐλύθη ὁ γάμος ἀπό τό Πρωτοδικεῖο Ἀθηνῶν λόγω ἀσυμφωνίας χαρακτήρων, κατόπιν τηρήσεως τῶν κειμένων διατάξεων καί διαδικασιῶν τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος καί τῆς Πολιτικῆς Δικονομίας. Τά περί δῆθεν εἰδικοῦ νόμου ἐκδοθέντος ὑπό τοῦ Γ. Παπαδοπούλου ἀποτελοῦν κακοήθη ψευδολογήματα. Δικηγόρος του παρέστη τότε ὁ κ. Βασίλειος Ἀνδρουτσόπουλος». (Ἐπιστολή Δ. Νεστορίδη πρός τόν Ἀρ. Δημόπουλο).
Τό διαζύγιο ἦταν «συναινετικό» καί συνεπῶς δέν ὑφίσταντο πολλές δικαστικές διαδικασίες. Ὁ Ἄγγελος Παπαθάνου βεβαιώνει:
«Ὁ ἴδιος ὁ Γεώργιος Παπαδόπουλος, προσπάθησε μάταια νά τήν ἀποτρέψει ἀπό τήν ἀπαίτηση διαζυγίου, ἔμεινε ὅμως ἀμετάπειστη, ὅπως βεβαιώνει, παρότι ἀγαπούσε φανατικά τόν Γ. Παπαδόπουλο πρίν το διαζύγιο και μετά ἀπό ἀυτό…». ("Συνταγματάρχης ἀντί Λοχία” σελ. 39).
Στίς 6 Νοεμβρίου 1969 τό Πρωτοδικεῖο Ἀθηνῶν ἐξέδωσε τήν ὑπ’ ἀριθμ. 5740 ἀπόφασι περί λύσεως τοῦ γάμου ἡ ὁποία κατέστη «ὁριστική καί ἀμετάκλητος» στίς 15 Νοεμβρίου διά τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 1167 ἀποφάσεως. Στίς 18 Νοεμβρίου δέ, ἡ Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν κήρυξε καί «πνευματικῶς διαλελυμένον τόν γάμον».
Ὁ μῦθος περί… “αὐτομάτου διαζυγίου” ἀνεπτύχθη κυρίως ἀπό τόν Γ. Α. Μαγκάκη μέ σκοπό νά ἐξουδετερώση τόν Ἀρεοπαγίτη Βoλτή. Ὁ Εἰσαγγελεύς τοῦ Ἀρείου Πάγου -μετά τό 1974- Εὐστάθιος Μπλέτσας γράφει:
«Ὑπεστήριξεν (σ.σ. ὁ Μαγκάκης) ὅτι οὗτος (σ.σ. ὁ Βολτής) ἐξέδωκε τό διαζύγιον Παπαδοπούλου ἀστραπιαίως, ἐντός 10 ἡμερῶν, ἐπικαλεσθείς τάς ἡμερομηνίας συζητήσεως τῆς ἀγωγῆς καί δημοσιεύσεως τῆς λυούσης τόν γάμον ἀποφάσεως. Καί θέλων σκοπίμως νά ἀγνοῆ ὅτι ἐνάγων ἦτο ἡ Νίκη Παπαδοπούλου, ὅτι τό διαζύγιο ἦτο συναινετικό… καί ὑπεράνω ὅλων, θέλων σκοπίμως ν’ ἀγνοῆ τό τότε ἰσχύον δικονομικόν σύστημα τοῦ “εἰσηγητοῦ”, ἐνώπιον τοῦ ὁποίου ἐλάμβανε χώραν ἡ ὅλη διαδικασία τοῦ διαζυγίου, μετά τήν ὁποίαν ἐφέρετο εἰς τό δικαστήριον ἡ ὑπόθεσις πρός συζήτησιν καί ἔκδοσιν τῆς ὁριστικῶς τεμνούσης αὐτήν ἀποφάσεως. Ἐκ τούτου δέ, τό 10ήμερον ἦτο ὁ συνήθης χρόνος δημοσιεύσεως τῆς ἀποφάσεως ἐπί τῶν συναινετικῶν διαζυγίων…». (Εὐστ. Κ. Μπλέτσα «Δικαιοσύνη ὥρα μηδέν» σελ. 155).
Ἐξ’ ἄλλου, ἡ συκοφαντία καταρρίπτεται ἀμέσως ἐάν κάποιος ἀναζητήσει τά ΦΕΚ τῆς ἀντίστοιχης περιόδου. Κανένας τέτοιος νόμος δέν ὑπῆρξε ποτέ.
Τό διαζύγιο πάντως τοῦ Γεωργίου Παπαδοπούλου μέ τήν Νίκη δέν τούς ὁδήγησε ποτέ σέ προσωπική ρῆξη. Ἡ Νίκη ἔμεινε πάντοτε ἐρωτευμένη μέ τόν Γιῶργο. Κι ἐκεῖνος πάντοτε τήν ἀγαποῦσε καί τήν σεβόταν…
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Η Ελλάδα της κάλπικης "Μεταπολίτευσης": ένα θεμελιωμένο σε εγκλήματα, βία και ψέματα

του Νίκου Ματθαίου, φοιτητού Πολιτικής Επιστήμης & Διεθνών Σχέσεων, μέλους του ΕΠΟΚ

Το νόθο «μεταπολιτευτικό» καθεστώς οφείλει αρχικώς την ύπαρξή του στην εθνική προδοσία της Κύπρου, με τους Αρχηγούς των Επιτελείων κι εν συνεχεία τους πολιτικούς να παραδίδουν αμαχητί το 38% της Κύπρου στους Τούρκους.

Έπειτα, ακολούθησαν τρία διαδοχικά πραξικοπήματα για την επιβολή του νέου καθεστώτος:

  • Το Πραξικόπημα των Αρχηγών των Επιτελείων, στις 23 Ιουλίου 1974, που επανέφεραν στην εξουσία τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
  • Το Συνταγματικό Πραξικόπημα, με την Συντακτική Πράξη της 1ης Αυγούστου 1974, που κατήργησε παράνομα το νόμιμο και επικυρωμένο Σύνταγμα της Ελλάδος και επανέφερε (επιλεκτικώς, δίχως τις θεμελιώδεις διατάξεις!) το Σύνταγμα του 1952.
  • Και το Δικαστικό Πραξικόπημα, με την Συντακτική Πράξη της 3ης Οκτωβρίου 1974 και το Δ’ Ψήφισμα της 18ης Ιανουαρίου 1975, με τα οποία κατά παράβασιν κάθε αρχής δικαίου διώχθηκαν οι πρωτεργάτες της Επαναστάσεως, με ποινικό νόμο αναδρομικής ισχύος, για να εξυπηρετηθεί ο απώτερος σκοπός της πολιτικής εξοντώσεως του Γεωργίου Παπαδοπούλου.

    Διαβάστε Περισσότερα