Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΕΠΙ Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (1967-1973): ΟΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΙΔΡΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ τοῦ ΕΠΟΚ
ΝΕΑ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ἀπό τήν ἐφαρμογή τοῦ “δόγματος Τρούμαν” τό 1948 καί ἰδίως ἀπό τήν ἔνταξί της στό ΝΑΤΟ τό 1952, ἡ Ἑλλάς ἐλάμβανε πολεμικό ὑλικό ἀποκλειστικά καί μόνον ἀπό τήν δωρεάν βοήθεια τῶν ΗΠΑ καί ἀργότερα τῆς Δυτικῆς Γερμανίας.
1950 - 1967: Πλήρης ἀμυντική ἀνεπάρκεια
Τό ΝΑΤΟ κάλυπτε τήν Ἑλλάδα σέ περίπτωσι ἀπειλῆς ἀπό βορρά καί ὄχι ἀπό ἀνατολάς. Ἀλλά καί ἀπό βορρά ἡ κάλυψις ἦταν ἐλλιπής.[1] Ὅμως ἀπό τό 1955 ἡ τουρκική ἀπειλή ἄρχισε νά ἐμφανίζεται καί πάλι: Τό κατέδειξαν τά γεγονότα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τόν Σεπτέμβριο τοῦ 1955. Ἡ μεθοδική ἐξόντωσις τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου στήν Ἴμβρο καί τήν Τένεδο. Οἱ συγκρούσεις στήν Κύπρο τό 1963 - 1964, ὅπου ἡ Τουρκία τήν βομβάρδισε μέ βόμβες Ναπάλμ καί ἀπείλησε μέ εἰσβολή 4 ἀλλεπάλληλες φορές καί ἀκόμη μία τόν Νοέμβριο τοῦ 1967. Παρά ταῦτα, καθ’ ὅλη τήν μεταπολεμική περίοδο, μέχρι τό ἔτος 1967, δέν διετέθη οὔτε μία δραχμή γιά ἐξοπλισμούς ἀπό ἐθνικούς πόρους! Οὔτε μία δραχμή γιά ὀχύρωσι τῶν συνόρων μας. Οὔτε μία δραχμή γιά συγκρότησι Μονάδων ὑπό ἐθνική διοίκησι! Τήν περίοδο 1947 - 1967 ἡ Ἑλλάς δέν ἀγόρασε οὔτε ἕνα ἅρμα μάχης, οὔτε ἕνα ἀεροσκάφος, οὔτε μία ναυτική μονάδα… Οἱ δαπάνες τοῦ Προϋπολογισμοῦ γιά τήν Ἐθνική Ἄμυνα ἀφοροῦσαν μόνο λειτουργικά ἔξοδα (μισθοί, λειτουργία σχολῶν κ.λπ.), συντήρησι τοῦ δωρεάν παρεχομένου ὑλικοῦ, κατασκευή ἀεροδρομίων κ.λπ. Ἀλλά καί αὐτές ὑφίσταντο συνεχῆ μείωσι![2] Ἡ ἀναλογία τῆς δωρεάν βοηθείας μέ τήν “σύμμαχο” Τουρκία ἦταν: 1 πρός 2,5!... Συχνά ὅμως, ἀκόμη καί ἡ δωρεάν γερμανική βοήθεια, ξοδευόταν σέ καταναλωτικά ἀγαθά (βαγόνια, ψυγεῖα κ.λπ.) καί ὄχι σέ πολεμικό ὑλικό![3] Χαρακτηριστική γιά τήν δραματική κατάστασι τῶν Ε.Δ. εἶναι ἡ Ἔκθεσις τοῦ Α/ΓΕΕΘΑ Ι. Πιπιλή στίς 13/4/1964: «...Ἡ Ἑλλάς μειονεκτεῖ σοβαρῶς ἔναντι ἀπειλῆς ἐκ Βουλγαρίας καί Ἀλβανίας, κυρίως λόγω τύπου καί ἐξοπλισμοῦ τῶν Μονάδων, ἔναντι δέ τῆς Τουρκίας, λόγω ἀριθμοῦ... Ἡ κρισιμότης τῆς στάθμης τῶν ἀποθεμάτων εἰς βασικά πυρομαχικά... δέν θά μάς ἐπέτρεπε νά διεξαγάγομεν οὔτε συμβατικάς πολεμικάς ἐπιχειρήσεις, πέραν τῶν 7 - 10 ἡμερῶν»!...
1968 - 1973: Ἐξοπλισμοί ἐξ’ ἐθνικῶν πόρων
Ὁ Γ. Παπαδόπουλος ὑπῆρξε ὁ πρῶτος πού ἀναθεώρησε πλήρως αὐτήν τήν κατάστασι: Ἡ Ἑλλάς ἔπρεπε ν’ ἀποκτήση ὅτι τῆς ἔλειπε τό 1955, τό 1963 - 64 καί τόν Νοέμβριο τοῦ 1967! Τόν Ἰούνιο τοῦ 1968 ὁ Πρωθυπουργός συνεκάλεσε τό Α.Σ.Ε.Α. τό ὁποῖο καθώρισε τίς ἀρχές τῆς νέας ἀμυντικῆς πολιτικῆς: α) Στροφή καί πρός τόν ἐξ’ ἀνατολῶν κίνδυνο καί προετοιμασία τῆς Χώρας γιά τό ἐνδεχόμενο πολέμου καί μέ χώρα τοῦ ΝΑΤΟ (δηλαδή τήν Τουρκία), β) Ἀνατροπή τοῦ δυσμενοῦς γιά τήν Ἑλλάδα συσχετισμοῦ δυνάμεων πρός τήν Τουρκία, στόν συντομότερο δυνατό χρόνο καί κυρίως σέ ἀέρα καί θάλασσα, γ) Ἐξοπλισμούς τῶν Ε.Δ. ἐξ’ ἐθνικῶν πόρων καί πέραν ἀπό τήν δωρεάν ἀμερικανική βοήθεια μέ κριτήριο τίς ἐθνικές καί ὄχι μόνον τίς συμμαχικές ἀνάγκες, δ) Πλήρη ἀνοικοδόμησι καί ἐπέκτασι καθώς καί σύγχρονη ὀχύρωσι τῶν Ὀχυρῶν Μακεδονίας - Θράκης (“γραμμή Μεταξᾶ”) γιά πλήρη κάλυψι ἔναντι τῶν βορείων γειτόνων μας, ε) Αὔξησι στά προβλεπόμενα, τῶν ἀποθεμάτων θεάτρου Ἐπιχειρήσεων, στ) Πίεσι πρός τήν Κυπριακή ἡγεσία γιά τήν συμπλήρωσι τῆς Ἐθνικῆς Φρουρᾶς σέ ἐμπόλεμη δύναμι 4 Μεραρχιῶν (55 - 60.000 ἀνδρῶν) μέ τήν ἀμέριστη βοήθεια τῆς Ἑλλάδος.
