τοῦ Μάνου Ν. Χατζηδάκη, Προέδρου Δ.Σ τοῦ ΕΠΟΚ
Στίς 25 Νοεμβρίου 1973, ὁ Ταξίαρχος Δ. Ἰωαννίδης ἀνέτρεπε τόν Γεώργιο Παπαδόπουλο. Ἡ ἐνέργεια αὐτή δέν μπορεῖ νά χαρακτηρισθῆ οὔτε ”ἐπαναστατική”, οὔτε “πραξικοπηματική”. Ἐπρόκειτο ἁπλῶς γιά μία ἀποστασία. Μία ἐκ τῶν ἔσω ἀνταρσία!
Γι’ αὐτό καί ὁ Κ. Παναγιωτάκος γράφει:«Ὅταν ξέσπασε ἡ γαλλική Ἐπανάσταση, ὁ περίτρομος Λουδοβίκος 16ος ρώτησε ἄν ἐπρόκειτο γιά "ἀνταρσία" (revolte). "Ὄχι Μεγαλειότατε -τοῦ ἀπάντησαν- πρόκειται γιά "ἐπανάσταση" (revolution).” Στό δίπτυχο τῆς ἱστορίας τῆς 7ετίας, τά γεγονότα ἐξελίχθηκαν πρωθύστερα καί τήν Ἐπανάσταση τοῦ 1967 ἀκολούθησε ἡ Ἀνταρσία τοῦ 1973».[1]
Κάποτε ὁ Ἰωάννης Λαδᾶς, ἀναφερόμενος στήν ἀνατροπή τοῦ Γ. Παπαδοπούλου ἀπό τόν Ἰωαννίδη, εἶχε πῆ στόν συγγραφέα τοῦ παρόντος: “Ήλθε ὁ κώνωψ νά ἀνατρέψη τόν ἔλεφα!” Στίς 25 - 11 - 1973 λοιπόν, τήν Ἐπανάστασι διαδέχθηκε ἡ Ἀνταρσία καί τόν Ἔλεφα ὁ κώνωψ!...
Διαβάστε Περισσότερα
Τι ακριβώς είναι το Ε.ΠΟ.Κ.
Το Εθνικό Πολιτιστικό Κίνημα και συντετμημένα ΕΠΟΚ είναι ένας Σύνδεσμος Ιστορικών και Πολιτικών Ερευνών, με την μορφή Σωματείου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Οι σκοποί του Ε.ΠΟ.Κ. με βάσει το Κατάστατικό του είναι οι εξής:
Διαβάστε Περισσότερα
του Νίκου Ματθαίου, φοιτητού Πολιτικής Επιστήμης & Διεθνών Σχέσεων, μέλους του Ε.ΠΟ.Κ.
«Εκδηλώσεις μίας ωργανωμένης μειοψηφίας»
Την Κυριακή, 18 Νοεμβρίου 1973, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παπαδόπουλος συσκέπτεται στο γραφείο του, μαζί με τον Αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας Αγγελή, τον Αντιπρόεδρο της Κυβερνήσεως Μητρέλια και τον Πρωθυπουργό Μαρκεζίνη. Συζητούν εάν, προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω επεισόδια, πρέπει να κηρύξουν τον Στρατιωτικό Νόμο.[1] Ενώ ο Παπαδόπουλος με τον Αγγελή αμφιταλαντεύονται, Μητρέλιας και Μαρκεζίνης τάσσονται ανεπιφυλάκτως υπέρ. Εν τέλει, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος συμφώνησαν. Όπως προέβλεπε το Σύνταγμα, συνεκλήθη Υπουργικό Συμβούλιο, που επικύρωσε την κήρυξη του Στρατιωτικού Νόμου για 30 ημέρες.
Διαβάστε Περισσότερα
του Νίκου Ματθαίου, φοιτητού Πολιτικής Επιστήμης & Διεθνών Σχέσεων, μέλους του Ε.ΠΟ.Κ.
Η εξέλιξη των γεγονότων πριν από το τελικό 3ήμερο
Στις 4 Νοεμβρίου 1973, λαμβάνει χώρα το 5ετές μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου. Οι Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Γεώργιος Μαύρος εκμεταλλεύονται την μνήμη του νεκρού προς ιδίον πολιτικόν όφελος. Από τον χορό δεν απουσιάζει και η ΚΝΕ κινητοποιώντας τις μάζες της Κεντροαριστεράς, ενώ ευκαιρία δεν χάνει να συμμετέχει και ο Αλέκος Παναγούλης, που ούτε 2 μήνες νωρίτερα αποφυλακιζόταν με Ειδική Χάρη του Παπαδόπουλου.
Το μνημόσυνο άρχισε στις 09:30 και, αφότου τελείωσε, στον χώρο του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών παρέμεναν περίπου 2.500 νέοι, που ασκούσαν μεν το νόμιμο δικαίωμά τους για διαδήλωση κατά της κυβερνήσεως, το έκαναν όμως μετά συνοδείας ξύλινων δοκών, σιδηρολοστών και πετρών. Λόγω του ότι η Αστυνομία είχε εντολές να μην ενδώσει στις προκλήσεις, τραυματίστηκαν περισσότεροι από 40 αστυνομικούς, εκ των οποίων οι 2 πολύ βαρειά. Παρόλα αυτά, η χρήσης βίας κρατήθηκε στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, με μόνον 37 συλλήψεις και μόλις 5 προσαγωγές. Δεδομένου του πόση προετοιμασία και οργάνωση είχε γίνει για την διαδήλωση και δεδομένου του τελικού αριθμού των παρευρισκομένων, η συγκέντρωση επρόκειτο μάλλον περί λυπηρής αποτυχίας, με το μεγαλύτερο μέρος του λαού της Αθήνας να αγνοεί μέχρι και το γεγονός ότι αυτή έλαβε χώρα. Ωστόσο, οι παλαιοπολιτικοί δεν πτοήθηκαν και επανήλθαν δριμύτεροι.
Διαβάστε Περισσότερα